Introdukcija, uvođenje stranih ili novostvorenih sorti vinove loze u sortiment određenog područja i najjednostavniji metod za poboljšanje sortimenta jedne zemlje. Predstavlja prenošenje sorti iz jednog rejona u drugi, pri čemu se najbolji rezultati postižu ako se sorte prenesu u rejone s istim ili sličnim ekološkim uslovima. Prve sorte vinove loze su na Balkansko poluostrvo uvezene sa Istoka (oko 4300. godine p. n. e.). Stari Grci postepeno su širili sorte, a gajenje vinove loze i proizvodajenja vina na prostoru Crne Gore unaprijeđena je u doba Rimljana i tokom vizantijskog perioda. U osmanskom periodu uništeni su brojni crnogorski vinogradi sa vinskim sortama – samo mali broj opstao je u udaljenim regionima i priobalnim područjima, koje je kontrolisala Venecija. U tom periodu itrodukovane su brojne stone sorte iz Grčke, Turske, Male Azije i drugih područja (→ Introdukovane sorte). Bokeljski i barski pečalbari i pomorci donijeli su značajan broj sorti u Boku (→ Boka: antropogeografska studija), Paštroviće (→ Paštrovići: antropogeografsko-etnološka ispitivanja), kao i u → Crmnicu. Prva planska introdukcija sorti i podloga u Crnoj Gori izvršena je krajem XIX vijeka, u → Knjaževskoj crnogorskoj zemljodjelskoj školi u Podgorici. U okviru rasadnika Škole, podignut je sortimentski → vinograd za proizvodnju grožđa → evropske loze i matičnjak → američke loze sa → loznim podlogama za koje se smatralo da će dati najbolje rezultate. Početkom XX vijeka, iz mjesnih rasadnika ili rasadnika iz drugih krajeva (Novi Sad, Maribor) introdukovane su strane kvalitetne sorte u Paštroviće, Boku i Crmnicu. Prije II svjetskog rata počelo se sa podizanjem sortimentskih zasada introdukovanih sorti u cilju ispitivanja kvaliteta pojedinih sorti u određenom vinogorju i davanja preporuka za njihovo učešće u budućem sortimentu tih vinogradarskih područja. Podignuta su tri sortimentska vinograda: sortimentski vinograd u Baru (Topolica), koji je imao oko 70 sorti (iskrčen je 1949. i osnovan je manji sa 20 sorti), zatim sortimentski vinograd u Titogradu (Kruševac), sa oko 35 sorti, i sortimentski zasad u Danilovgradu. U ovim vinogradima nije vođena precizna evidencija o sortama i njihovoj determinaciji. Podizanjem kolekcionih i sortimentskih vinograda u → Zavodu za poljoprivredna istraživanja u Titogradu (nakon 1955), kao i sortimentskih vinograda introdukovanim vinskim i stonim sortama na imanju Stanice za jadranske kulture u Baru, stvoreni su povoljniji uslovi za sistematska proučavanja i kontrolisano obogaćivanje domaćeg sortimenta introdukcijom sorti. Introdukovane sorte posađene su i u vinogradima državnih dobara (Herceg Novi, Tivat, Crmnički vinogradi, Vinogradar − Zeta) i zemljoradničkih zadruga (Rijeka Crnojevića, Ulcinj, „13. jul” − Donji Kokoti, Jelenak). U periodu 1975–2000, iz drugih kolekcija SFRJ (Poreč, Split, Skoplje, Jastrebarsko) je u ampelografsku kolekciju Zavoda introdukovano i posađeno oko 200 sorti (→ Ampelografska kolekcija vinove loze).