Američka loza, lozne podloge za kalemljenje evropske loze u cilju stvaranja međuvrsnih hibrida i dobijanja potomstva otpornog prema filokseri. Američke vrste roda Vitis L. nijesu masovno uvedene u kulturu, ali su odigrale značajnu ulogu u evropskom vinogradarstvu zbog svoje otpornosti prema kriptogramskim → bolestima vinove loze i → filokseri. Postoji oko 28 vrsta američkih loza i mnogobrojni međuvrsni hibridi. Kao najvažnije lozne podloge (čiste vrste ili njihovi međusobni i međuvrsni hibridi) među američkim vrstama, najviše se koriste: Vitis riparia, Vitis rupestris i Vitis berlandieri. Najznačajnije lozne podloge za vinogradarsku praksu su, prema porijeklu, podijeljene u četiri grupe: 1. selekcionisane američke vrste (Riparia portalis, Rupestris du Lot); 2. hibridi između američkih vrsta (Berlandieri x Riparia, Berlandieri x Rupestris, Riparia x Rupestris); 3. evropsko-američki hibridi (Šasla x Berlandieri) i 4. složeni hibridi. Najzastupljenije su podloge iz grupe američkih hibrida, a među njima podloge nastale ukrštanjem Berlandieri x Rupestris (Rihter 99, Rihter 110, Paulsen 1103 i Ruđeri 140) i Berlandieri x Riparia (Kober 5 BB, T5C, SO4). Prvi rasadnici američke loze u Crnoj Gori osnovani su krajem XIX vijeka, u → Knjaževskoj crnogorskoj zemljodjelskoj školi (Podgorica), a kasnije su proučavane brojne introdukovane → lozne podloge u cilju kvalitetne organizacije → proizvodnje loznog sadnog materijala u Crnoj Gori. Do 1977. bile su introdukovane Riparia portalis, Rupestri du Lot, Kober 5 BB, Šasla x Berlandieri 41 B, Teleki 8 B, Rihter 99 i Rihter 110. Najčešće zastupljene lozne podloge u starijim plantažnim vinogradima u Crnoj Gori, prema rejonizaciji iz 2017, bile su Kober 5 BB i SO4. U novijim zasadima dominiraju podloge Paulsen 1103, Ruđeri 140 i Šasla x Berlandieri 41 B.