Rezidba vinove loze, agrotehnička mjera prekraćivanja, kao i djelimičnog ili potpunog odbacivanja pojedinih zrelih i zelenih djelova vinove loze. Cilj rezidbe je obezbjeđivanje planiranog prinosa, kao i kvaliteta grožđa u tekućoj godini, održavanje → uzgojnog oblika čokota i obezbjeđivanje odgovarajućeg broja kvalitetnih rodnih → lastara za rod i orezivanje u narednoj godini. Rezidbom treba obezbijediti i optimalnu osunčanost i provjetrenost → čokota, što utiče na kvalitet grožđa i olakšava zaštitu vinograda od bolesti i štetočina. U zavisnosti od vremena obavljanja i ciljeva koji se žele postići, rezidba vinove loze može biti: zimska rezidba (rezidba na zrelo), koja se obavlja u periodu mirovanja, i ljetnja rezidba (rezidba na zeleno), koja se obavlja u periodu vegetacije. Zimska rezidba je osnovna rezidba, kojom se izvjestan broj lastara na čokotu odsijeca do osnove, a pojedini se prikraćuju na izvjesnoj udaljenosti od osnove, te se, u zavisnosti od broja ostavljenih → okaca, razlikuju rodni elementi → kondiri i → lukovi. Postoje tri načina rezidbe: kratka rezidba (jednogodišnji lastari prekraćuju se na kondire 2–5 okaca), duga rezidba (na čokotu se ostavljaju samo lukovi 6–12 okaca) i mješovita rezidba (zreli lastari se orezuju na lukove od 6 i više okaca i kratke kondire na 2 okca). Izbor i raspored rodnih elemenata na čokotu zavisi od uzgojnog oblika, bioloških osobina gajenih sorti i stepena → opterećenja čokota rodnim okcima. Ljetnja rezidba (obuhvata lačenje, prekraćivanje lastara, prstenovanje loze, proređivanje → grozdova i → bobica i uklanjanje donjeg lišća s lastara) se izvodi na zelenim lastarima, cvastima, zelenom grožđu i → listovima tokom vegetacije i služi kao dopunska mjera za ispunjavanje pojedinih ciljeva rezidbe (smanjenje prinosa, povećanje prinosa, povećanje kvaliteta grožđa). U vinogradarskim područjima u Crnoj Gori, vrijeme rezidbe i način rezidbe, kao i vinogradarska oruđa i alati koji su se koristili bili su poznati još u srednjem vijeku (→ Srednjovjekovno vinogradarstvo i vinarstvo). U XIX vijeku, u → Crmnici i Paštovićima primjenjivana je uglavnom kratka rezidba, rjeđe mješovita rezidba, uz odgovarajuće vinogradarske alate i oruđa (→ Paštrovići: antropogeografsko-etnološka ispitivanja). Danas u vinogradima dominira mješovita rezidba. Rezidba se obavlja ručno, korišćenjem mehaničkih, pneumatskih ili električnih makaza. Može se primijeniti i mehanizovana rezidba vinove loze, nakon čega se obavlja ručna korekcija.