Pjenušavo vino, vino koje se dobija primarnom ili sekundarnom alkoholnom fermentacijom, od svježeg grožđa, šire ili vina koje sadrži ugljen-dioksid, nastao isključivo fermentacijom. Pri temperaturi od 20°C, prisutni → ugljen-dioksid (CO2) stvara pritisak od najmanje 3 bara. Na osnovu Zakona o vinu (2016), osnovno vino od kojeg se proizvodi pjenušavo vino ne smije imati ukupan udio alkohola manji od 8,5% vol. Sva pjenušava vina dobijaju se od osnovnog vina, koje je suvo i dobijeno klasičnim postupcima vinifikacije. Osnovno vino treba da bude umjerene alkoholne jačine (najviše 11% vol.) jer nakon sekundarne fermentacije sadržaj alkohola u pjenušavom vinu obično nije preko 13% vol. Postoje tri načina proizvodnje pjenušavih vina: klasična šampanjska metoda naknadne (sekundarne) fermentacije u flaši, naknadna fermentacija u flaši uz filtraciju (transfer-postupak) i naknadna fermentacija u tankovima (→ šarmat). Sekundarna alkoholna fermentacija vrši se dodavanjem tiražnog likera osnovnom vinu, zajedno sa selekcionisanim → kvascima. Po završetku sekundarne fermentacije, vino ulazi u dugi period odležavanja na talogu kvasca, što je od važnosti za poseban kvalitet tradicionalno proizvedenih pjenušavih vina. Nakon sazrijevanja, vino se priprema za uklanjanje taloga. Pored specifičnog ukusa i bukea, koji zavise od izbora osnovne sirovine i načina proizvodnje, kvalitet pjenušavih vina znatno zavisi od količine i oblika CO2 u njima. Kod pjenušavih vina, CO2 se nalazi u tri oblika, između kojih postoji dinamička ravnoteža: slobodni CO2 ↔ rastvoreni CO2 ↔ vezani CO2. Dok je slobodni CO2 u gasovitom obliku u praznom prostoru grla flaše i izlazi odmah po otvaranju, a rastvoreni u vinu, CO2 u obliku ugljene kiseline (H2CO3) izlazi postepenije, dotle vezani CO2 s alkoholom, u vidu dietil-estra pirougljene kiseline, izlazi iz vina najduže, u obliku najsitnijih mjehurića, i po njegovoj količini cijeni se kvalitet pjenušavih vina. Količinu vezanog i rastvorenog CO2 povećava naknadna fermentacija, zatim čuvanje pjenušavog vina na nižoj temperaturi, količina ukupnog CO2, alkohola i ekstrakta u vinu. U Crnoj Gori se tradicionalnom metodom proizvode dva bijela i jedno roze pjenušavo vino. Vina proizvodi kompanija → „13. jul – Plantaže” AD Podgorica, pod nazivom „Crnogorski Val”. Bijela pjenušava vina proizvode se od sorte vinove loze → šardone i autohtone sorte → bijeli krstač, i to u dvije varijante, tj. sa dva različita sadržaja redukujućih šećera − kao → brut (sadržaj neprevrelog šećera manji od 12 g/l) i suvo (sadržaj neprevrelog šećera 17–32 g/l). Pjenušavo vino „Crnogorski Val Rose” proizvodi se od sorti vinove loze → kaberne sovinjon i → grenaš crni, i to u brut varijanti. Sva tri vina odležavaju na talogu minimum dvije godine prije faze degoržiranja. Zakon o vinu (2016) definiše još kvalitetno pjenušavo vino, kvalitetno aromatično pjenušavo vino i gazirano pjenušavo vino. Kvalitetno pjenušavo vino dobija se primarnom ili sekundarnom alkoholnom fermentacijom, od svježeg grožđa, šire ili vina, a ugljen-dioksid, koji nastaje isključivo fermentacijom u zatvorenoj posudi, na temperaturi od 20°C ima pritisak od najmanje 3,5 bara. Ukupan udio alkohola osnovnog vina namijenjenog za proizvodnju kvalitetnog pjenušavog vina ne smije biti manji od 9% vol. Kvalitetno aromatično pjenušavo vino je kvalitetno pjenušavo vino koje se dobija samo upotrebom šire ili šire u fermentaciji, koja potiče od određenih sorti vinove loze, na temperaturi od 20°C, zbog prisutnog CO2, ima pritisak od najmanje 3 bara, a stvarni udio alkohola najmanje 6% vol. i ukupan udio alkohola najmanje 10% vol. Gazirano pjenušavo vino se dobija od vina bez zaštićene oznake porijekla ili zaštićene oznake geografskog porijekla, sadrži CO2 koji u cijelosti ili djelimično potiče od dodatka tog gasa, a na temperaturi od 20°C, zbog prisustva CO2, ima pritisak od najmanje 3 bara.