Aroma, isparljiva mirisna jedinjenja u vinu, koja potiču od sorte vinove loze ili nastaju tokom alkoholne fermentacije, jabučno-mliječnog vrenja i sazrijevanja vina. Nastaje u interakcijama između isparljivih i neisparljivih jedinjenja i čine je stotine isparljivih jedinjenja sa koncentracijama u rasponu 0,1–100 mg/l. Olfaktorni uticaj isparljivih jedinjenja zavisi od vrste i koncentracije, pri čemu neka jedinjenja, iako prisutna u tragovima, mogu imati veoma značajan uticaj na aromu. Kompleksnost aroma u vinu zavisi prvenstveno od sorte vinove loze, → teroara, primjene vinogradarskih tehnika, kao i od uslova proizvodnje i primijenjenih tehnologija. Arome se dijele na primarne, sekundarne i tercijarne. Primarne arome karakteristične su za određenu sortu vinove loze (sortne arome) i nalaze se u → širi pred samu fermentaciju. Glavna aromatična jedinjenja u grožđu, koja pripadaju hemijskim klasama monoterpena, C13-norizoprenoida i benzenoidnih jedinjenja, uglavnom su sadržana u → pokožici bobica u slobodnom stanju i u obliku glikozida. Pojavljuju se najčešće kao skupine cvjetnih, voćnih i herbalnih aroma. Sekundarne arome se razvijaju tokom alkoholne i jabučno-mliječne fermentacije i predstavljaju buduće nosioce glavnih aromatskih karakteristika i percepcije aroma u vinu. Najzastupljenija jedinjenja koja čine sekundarnu aromu su etanol, viši alkoholi i estri. Sekundarne arome najčešće podsjećaju na miris maslaca, banane, breskve, oraha i dr. Tercijarne arome nastaju tokom sazrijevanja i odležavanja vina i čine buke (franc. bouqet) vina. Nastaju hemijskim i biohemijskim transformacijama hidrolize, esterifikacije, oksidacije pomenutih isparljivih jedinjenja. Neke od tercijarnih aroma su karamela, tost, tamna čokolada, kafa, dim i suva šljiva. Analiza isparljivih jedinjenja koja čine aromu radi se gasnom hromatografijom – masenom spektrometrijom (GC–MS). Poželjne arome koje se nalaze u vinu tokom → degustacije mogu se razvrstati na: voćne note (breskva, zrela jabuka, dinja, borovnica, dunja, jagoda, višnja, banana, ananas), cvjetne note (bijelo i žuto cvijeće, ruža, bagrem, ljubičica), herbalne i začinske note (pokošena trava, zeleni biber, maslina, menta, cimet), zemljane i animalne note (pečurka, naročito tartuf, plijesan, koža), note suvog i koštičavog voća, note drveta, kafe, čokolade, vanile. Analiza isparljivih jedinjenja koja čine aromu rađena je za vina sorte → vranac (Ota i sar., 2021). Obuhvatila je vina populacije i klonova sorte vranac (→ Klonska selekcija vranca) u toku dvije berbe. Većina određenih aromatičnih supstanci predstavlja željene voćne estre (etil-butanoat, etil-laktat, etil 2- i 3-metil-butanoat, 3-metilbutil-acetat, dietil-sukcinat, 2-feniletil-acetat). Cvjetne i/ili puteraste arome, koje se dobro čulno percipiraju, predstavljaju 2,3-butandiol, etil-laktat, heksanol, 2-fenil-etanol i etil-dekanoat. Među identifikovanim aromama, za vino vranac ističe se tipična aroma borovnice, koju čini jedinjenje etil 2-hidroksi-4-metil pentanoat. Ovo jedinjenje je u analiziranim vinima iz berbe 2013. bilo prisutno u značajno većim koncentracijama (u prosjeku 3,01 ± 0,47 mg/l) nego u vinima iz berbe 2015 (1,19 ± 0,29 mg/l).