Ciborovski, Adolf (Ciborowski, Adolf), polj. arhitekta i urbanista (Varšava, 25. V 1919 – ?, 26. I 1987). Diplomirao je na Tehnološkom univerzitetu u Varšavi (1946). Radio je u: Gradskom birou za planiranje u Ščećinu, kao direktor (1947–1948); Odjeljenju za urbanizam u radničkim naseljima u Varšavi, kao rukovodilac (1949–1953); Odboru za urbanizam i arhitekturu Varšave, kao glavni urbanista (1953–1956); glavni arhitekta Varšave (1956–1964); rukovodilac Programa obnove UN za Skoplje (1964–1967); Sekretarijatu UN, kao savjetnik za prostorno planiranje (1967–1973); Institutu za upravljanje životnom sredinom, Varšava, kao direktor (1974–1977); Varšavskom univerzitetu (profesor od 1975); Institutu za urbanizam i prostorno planiranje na Varšavskom univerzitetu (direktor od 1978). Bio je angažovan kao planer u obnovi ratom razrušenog Hanovera i savjetnik na glavnom planu Bagdada. Projekat „Južni Jadran” je prvi međunarodni projekat za razvoj turizma u poslijeratnoj Jugoslaviji, finansiran od strane UNDP-a. Eksperti su odmah shvatili da je dugoročno kompleksno prostorno i urbanističko planiranje imperativ u pravilnom korišćenju resursa kojima je obilovala jadranska obala. Sjedište projekta izrade PP-a „Južni Jadran” (1968) bilo je u Budvi, a u njegovoj izradi su učestvovali projektni biroi iz Pariza i Rima, uz prof. Ciborovskog. Planom je obuhvaćen kompletan priobalni pojas Crnogorskog primorja sa gradskim centrima Herceg Novi, Kotor, Tivat, Budva, Petrovac, Bar i Ulcinj. Posebnim dijelom projekta bio je obuhvaćen i veliki pojas hrvatskog priobalja. Na projektu su učestvovali brojni domaći i inostrani stručnjaci, i specijalisti planiranja i projektovanja: arh. Miro Marasović, arh. → Novica Vušović, arh. → Đorđije Minjević, planer Klod Sojer, arh. Đorđo Pićinato, prof. dr Žoržik Kandilis, prof. Ž. Volf, arh. Đorđo Penestri, planer B. Lestijen, arh. Mario Bude, arh. Đulio Rosikrespi, arh. → Milorad Mišo Vukotić, arh. → Vasilije Đurović, arh. → Pavle Popović, arh. → Mileta Bojović, arh. → Jovan Milošević, arh. → Nikola Drakić, arh. → Vladislav Plamenac, arh. → Cvetko Bošković, arh. → Mladen Gaković, Duško Filipović, inž. Jovan i Ljubica Lazarević, planer Borislav Uskoković i dr. Značaj projekta je i u tome što su mnogi tek diplomirani crnogorski arhitekti imali priliku da svoja prva saznanja i iskustva stiču uz eksperte iz svijeta. Među njima je svakako bio veliki autoritet Ciborovski. Došao je deset godina kasnije i, kao član ekspertskog tima UNDP-a, učestvovao na trodnevnom skupu održanom u Hotelu „Palas” u Petrovcu (1982), na kojem je prezentovana urbanistička dokumenatacija obnove primorskih gradova nakon zemljotresa 1979. Bio je vidno iznenađen koliko strateški pravci razvoja turizma iz projekta „Južni Jadran” nijesu poštovani. Ciborovski je dobitnik više odlikovanja, priznanja i nagrada: Krst oficirskog reda Polonija Restituta (Poljska); Red krune (Belgija); Orden jugoslovenske zastave (Jugoslavija) i dr.; prvi je stranac koji je na Univerzitetu Lajbnic u Hanoveru dobio Urbanističku nagradu (1965). Bio je član Poljske akademije nauka; Udruženja poljskih arhitekata (SARP); počasni član Američkog saveza arhitekata; savjetnik UNESCO-a, UNDRO-a, UNCHS-a i dr. Pored urbanizma i arhitekture, bavio se i politikom. Bio je član Predsjedništva Svjetskog savjeta za mir; član Poljske ujedinjene radničke partije; član Državnog vijeća i poslanik u poljskom parlamentu.