Minjević, Đorđije, arhitekta, urbanista (Lješnica, Bijelo Polje, 5. V 1924 – Beograd, 30. XI 2013). Diplomirao je arhitekturu na Tehničkom fakultetu u Zagrebu (1953). Radio je u Nikšiću kao šef urbanističke službe grada, šef projektnog biroa Građevinskog preduzeća „Crna Gora”, rukovodilac gradilišta „Društveni standard” (1953–1963); rukovodilac projekta Organizacije Ujedinjenih nacija za Crnu Goru „Južni Jadran” u Budvi (1967–1971); glavni inženjer u RZUP-u, Titograd (1963–1973); direktor Zavoda za urbanizam i komunalne delatnosti SR Srbije, Beograd (1973–1977); sekretar Saveta za čovekovu sredinu i prostorno uređenje pri SIV-u u Beogradu (1977–1989); rukovodilac stručne službe Koordinacionog odbora SIV-a i izvršnih vijeća republika i pokrajina, i savjetnik generalnog sekretara SIV-a (1983–1989). Brojnim ostvarenjima na polju arhitektonskog projektovanja, urbanističkog planiranja, studija uređenja prostora, konzervacije, i kao ličnost širokih znanja i interesovanja, Minjević je uticao na razvoj arhitektonske misli u Crnoj Gori druge polovine XX v. Projektovao je objekte različitih namjena: stambene, školske, turističke, zdravstvene, industrijske i objekte kulture. Brojem i karakterom svojih projekata posebno je bio plodan u Nikšiću (oko 30 objekata) i Žabljaku, gdje se arhitektonske konture vezuju sa okolnim brdima. Konstruktivno, funkcionalno i oblikovno prilagođavao je arhitekturu prirodnim uslovima ambijenta, u kojem uvijek gradi sa velikim zalaganjem za zaštitu životne sredine. U nekim slučajevima sa lakoćom je opservirao u rukopisu moderne, u kontrastu sa ambijentom (Dom kulture u Nikšiću). Izvedeni projekti u Crnoj Gori: Nikšić – Veterinarska stanica (1956); Fabrika namještaja „1. maj” (1957); Viša gimnazija (1957); upravna zgrada Pivare „Trebjesa” (1958); fabrika štofova; tri stambena objekta „Hidrogradnje” (1959); Fabrika emajliranog posuđa „Rad” (1960); Hirurško-ginekološka bolnica (1960); OŠ „Ratko Žarić” (1961); Industrijska klanica (1961); stambena zgrada Pivare „Trebjesa” (1961); OŠ „Ivo Lola Ribar” (1962); Pedagoški fakultet (1962); Dom sindikata – kulture (1962); Meteorološka stanica (1962); Skupština opštine Nikšić (1962); štamparija (1963); stambeni objekat „Topolica”, Bar (1965); Žabljak – Hotel „Žabljak” (1969); Dom Nacionalnog parka „Durmitor” (1978); Hotel „Jezera” (1978); Hotel „Planinka” (1984); nekoliko spomen-obilježja značajnih događaja iz NOB-a: na Javorku i dr.; Vunarski kombinat, Bijelo Polje (1959); Dom zdravlja, Grahovo (1960); dječji vrtić, Bijelo Polje (1960). Izradio je više od 20 urbanističkih i prostornih planova: GUP „Žabljak” (1964); „Velika Plaža – Ulcinj” (1965); DUP „Centar Žabljak” (1969); „Topolica – Bar” (1974) i dr. Autor je desetine stručnih studija uređenja prostora: Nacionalni park „Durmitor” (1981); Nacionalni park „Lovćen”; Bjelasica – Nacionalni park „Biogradska gora” (1982); Strategija turističkog razvoja Crne Gore. Restauracije: Rimski most na Moštanici kod Nikšića (1960); Kula Petrovića u Župi Nikšićkoj (1960); spomen-crkva u Grahovcu (1960). Ostali izvedeni projekti: Regionalni prostorni plan regiona Ruvuma, Tanzanija (Studija izvodljivosti plana), Dar-es-Sallam, Tanzanija (1975), koautorstvo Minjević–Tošković; Osnove prostornog plana SR Srbije (1977) i dr. Bio je učesnik mnogih domaćih i međunarodnih kongresa, simpozijuma i stručnih skupova, na kojima je izlagao svoje naučne radove, uglavnom iz oblasti valorizacije čovjekove sredine i planiranja prostora. Autor je brojnih tekstova koje je objavljivao u stručnim časopisima: Arhitektura Urbanizam, Čovek i životna sredina, u čijim je uredničkim odborima bio i član. Značajniji radovi: Graditelj i prostorni planer, monografija, Beograd, 2007; „Potrebe i mogućnosti valorizacije čovekove sredine i uređenja prostora”, Čovek i životna sredina, Beograd, 1979; „Graditeljsko nasleđe – lična karta nacionalnog identiteta”, Čovek i životna sredina, br. 1, Beograd, 1979; Nikšić u sjećanjima, Nikšić, 2008. i dr. Za svoj rad dobio je: Orden rada sa zlatnim vijencem (1972), za projekat „Južni Jadran”; Povelju Saveza urbanista Jugoslavije; Zlatnu plaketu Jugoslovenskog saveza za zaštitu i unapređivanje čovekove sredine; Povelju zaslužnog člana Društva inženjera i tehničara Crne Gore i dr. Aktivno je učestvovao u organima strukovnih organizacija kao: predsjednik Saveza arhitekata i urbanista SRCG (1966–1972); član Centralnog odbora SA Jugoslavije (1967–1973); član Saveta za čovekovu sredinu SK SSRNJ; predsjednik Zajednice urbanističkih organizacija Srbije „Zuros” (1974–1977); član Saveta AF u Beogradu (1975–1977). Bio je član mnogih stručnih komisija i konkursnih žirija organizovanih na saveznom nivou.