Drakić, Nikola, arhitekta, urbanista (Podgorica, 20. XII 1937). Diplomirao je na AF Univerziteta u Beogradu (1964). Radna angažovanja: „OGP Titograd” (1964–1967); odgovorni projektant, urbanista-planer i direktor biroa „Jadranprojekt” Bar (1967–1971); projekat „Južni Jadran” UN, u timovima planera Bara i Ulcinja (1979–1984); Fond SO Bar (1971–1972); RZUP Titograd (1972–1976); „Sigmaprojekt” Beograd (1976–1981); RZUP Titograd (1981–1989); RO „Centar” Titograd (1989–1992); „Arkus-projekt” Podgorica; „Arkada” Podgorica i „Inkoplan”, vlasnik i direktor. Profesionalna biografija N. Drakića sadržana je u intenzivnom projektovanju stambenih i poslovnih objekata, urbanističkom planiranju spomeničke i parterne arhitekture, enterijera, trgova i parkova i nastavnom radu na → Arhitektonskom fakultetu Univerziteta Crne Gore. Izvedeni objekti: kompleks vila Vlade Jugoslavije i centralna vila predsjednika Tita u Miločeru; zgrada Opštine Ulcinj (1969–1972); Dom zdravlja Šavnik (1970); Uprava carina, Podgorica (1975–1976); hotel u Plavu (1976–1978); stambena lamela B i L-17 na Zabjelu, Podgorica (1992–1993); objekat SBER banke, Kazanj, Rusija (1998); poslovni objekat Atlas banke, Podgorica (1998); kompleks turističkih bungalova u Čanju; Sportska dvorana u Baru (2000), koautor; više porodičnih kuća u Baru, Podgorici i na Durmitoru; benzinska pumpa i poslovno-trgovački centar „Fab Live”, Cijevna (2004); tri stambene zgrade Udruženja penzionera, Podgorica (2011, 2013, 2014) i dr. Prostorni i generalni planovi: GUP „Čanj” (1967); GP „Bar” (1979); GP „Ulcinj” (1984). Regulacioni planovi i urbanistički projekti: DUP – „Čanj” (1967); „Loznica” (1979); „Stari Bar” (1981); Podgorica – „Nova varoš 2”, „Novi grad 1 i 2”, „Novo groblje”, „Konik – Stari aerodrom”, „Zagorič 2”. Izmjene i dopune GUP-a Ulcinj – Pinješ, Rt Đerane, Kanal Port Milena, Đerane 2, Ulcinjsko polje, dio Zoganja (2006); UP „Kurtina I” – Bar (2009); lokalne studije lokacija u: Budvi – Mljekavica, Gade (2009), Ulcinju – Galeb (2009), Baru – Mirovica, Brežani (2010) i dr. Enterijeri: turističke agencije „Prekookeanska plovidba” (1995) i „Morfimare” (1996) u Baru; kafe-bar „Stari grad” u Budvi (1997); sudionica Vrhovnog suda (1997) i Svečana sala Pravnog fakulteta (1998) u Podgorici; enterijer (dio) feribota „Sveti Stefan”, „Prekookeanska plovidba” Bar (2002) i dr. Parterna arhitektura: uređenje Male plaže, Ulcinj (1998); uređenje terena oko CNP-a (1999), koautor, i na Pobrežju (1999) u Podgorici; trgovi na Rijeci Crnojevića i Virpazaru; grobna kapela Medun, Zeta i dr. Izvornim sklopovima tradicionalne arhitekture od drveta i kamena, Drakić nepogrešivo gradira hotel na Plavskom jezeru. Jaku volumensku strukturu (350 kreveta) organski harmonizuje sa krovnim kosinama, svodeći je u mikro i makro ambijent. Takođe, u potpuno modernom rukopisu senzibilno formira arhitektoniku proizašlu iz modularnog sistema projektovanja (Opština Ulcinj) ili strukturira fasadu, skladno ističući arhitektonske elemente objekta (Uprava carina) ili u geometrijskoj ravnoteži puno – prazno, uvijek likovno pročišćeno. Značajnija djela: Ekspertiza o vrednovanju i zaštiti vodotokova Plive i Janje (1980); Studija i plan uređenja podgrada Starog Bara (1983). Drakić je autor stručnih radova o graditeljskom nasljeđu i gradskim sredinama, koji su objavljeni u: Podgorica je ipak zadržala dušu (1994); Parkovi su pluća grada (1999); Urbanizam Zete (2000). Uradio je preko 30 recenzija, urbanističkih planova i arhitektonskih projekata. Bio je više puta nagrađivan na javnim i pozvanim konkursima: Podgorica – objekat „Lovćen investa”; PC „Kruševac” (koautor, I nagrada, 1989); objekat CANU (→ Crnogorska akademija nauka i umjetnosti) (I nagrada, 1994) i dr. Bio je član mnogih strukovnih komisija i udruženja: sekretar SACG; član inicijalnog odbora za osnivanje AF Univerziteta Crne Gore u Podgorici; član Organizacionog odbora ACCEE (Međunarodne konferencije arhitektonskog savjeta Centralne i Istočne Evrope u Beogradu).