Vukotić, Milorad Mišo, arhitekta, urbanista (Nikšić, 9. X 1932 – Titograd, sada Podgorica, 31. III 1978). Diplomirao je na AF Univerziteta u Beogradu, na Katedri za urbanizam (1957). Tokom studiranja i nakon diplomiranja radio je u timu dr → Branka Bona, autora projekta prenamjene naselja na ostrvu Sveti Stefan u grad hotel. Početkom šezdesetih godina XX v. stručno se usavršavao u Americi. Uradio je GUP Ulcinja 1964. Bio je nosilac projekta PP Crnogorskog primorja u timu projekta „Južni Jadran” (1967–1970), programa pod okriljem UNDP-a. Bio je angažovan na izradi GUP-a Budve, kao i niza DUP-ova iz programa UN. Usavršavao se u Londonu kao stipendista Ekonomske komisije za Evropu. Radio je u „OGP Titograd”, Titograd (1957–1963) i RZUP-u, Titograd (1963–1978). Izvedeni projekti: TV stanica na Štirovniku (1959); četvororazredna škola u Tuzima (1959); upravna zgrada OGP-a, Podgorica (1960); Manastir Rođenja Presvete Bogorodice na Cetinju, restauracija (1960); stambeno-poslovna zgrada „Vračar”, Podgorica (1961); Medicinski centar, Kotor (1963); stambena zgrada uz Meteorološku stanicu, Podgorica (1965); Vila Izvršnog vijeća NRCG – kasnije zgrada CANU (→ Crnogorska akademija nauka i umjetnosti), Podgorica (1967); stambena zgrada, naselje Aerodrom, Cetinje (1967); Hotel „Belvi” 1 i 2 i Hotel „Montenegro”, Bečići (1969); stambena zgrada u Njegoševoj ulici, Cetinje (1970–1974); adaptacija Vladinog doma za Narodni muzej, Cetinje (1973); DUP blokova 18 i 19, Podgorica (1974); stambeno-poslovna zgrada (soliter) u Ul. slobode, Podgorica (1974–1978); saradnik na projektu zaštite čovjekove sredine „Jadran 3”, Rijeka, Hrvatska (1975–1977); upravna zgrada SDK (1978–1981). Nagrade na konkursima: urbanističko-arhitektonsko rješenje Trga Ivana Milutinovića, Podgorica (1972), koautor arh. → Vasilije Đurović, pobjeda na konkursu; objekat društveno-političkih organizacija Crne Gore u Podgorici (1965), II nagrada; zgrada Tehničkog fakulteta u Podgorici i rekonstrukcija i dogradnja Hotela „Avala” u Budvi (1977), II nagrada. Odlike Vukotićevog arhitektonskog stvaralaštva su inventivne interpolacije, kojima stvara nove prostorne vrijednosti, čistim formama savremene likovnosti, poštujući i valorizujući postojeću arhitekturu. Neophodno „urbanističko sređivanje” lokacije i kvarta cjelokupno tretira. U slučajevima većih fizičkih struktura (stambene zgrade ili Hotel „Belvi” u Bečićima), multiplicirajući jednu modularnu jedinicu, gradira volumen objekta po horizontali i vertikali u jedinstvenu strukturu, organski samoniklu u prostoru i ambijentu. Vukotić je bio jedan od pionira na polju urbanističkog i prostornog planiranja poslijeratnog perioda u Crnoj Gori. Njegova graditeljska djela su sinteza urbanizma i arhitekture. Autor je brojnih publicističkih tekstova iz arhitekture i urbanizma, zaštite čovjekove sredine i graditeljskog nasljeđa, objavljenih u domaćim i inostranim časopisima. Izdvajaju se: studija Paštrovske kuće sa analizom kontinuiteta tradicionalnog i savremenog stanovanja; ciklus tekstova u časopisu Ovdje o „Zaboravljenoj arhitekturi”, sa crtežima i fotografijama (1971); „Metropole svijeta, arhitektura posmatrana sa pločnika” (1972); „Savremena arhitektura Crne Gore” (1976); simpozijum „Očuvanje voda Tare”. Na Kolarčevom narodnom univerzitetu u Beogradu održao je 1977. predavanje na temu „Savremena arhitektura u Crnoj Gori”. U Arhivi RTCG-a sačuvani su dokumentarni filmovi za koje je Vukotić pisao scenarija i tekstove koje je i sam često čitao. Dobitnik je brojnih priznanja i nagrada: Ordena rada sa srebrnim vijencem (1963); Plakete i Povelje grada Skoplja za doprinos u izgradnji grada nakon zemljotresa (1965); Nagrade za najbolje ostvarenje arhitekata Crne Gore (1970). Povodom Svjetskog dana urbanizma i zaštite životne sredine, Urbanistički savez Jugoslavije, Zagreb (1973) dodjeljuje mu diplomu za dugogodišnji predani rad na razvijanju urbanističke misli i struke. Bio je član SACG; Komisije za međunarodne odnose UIA pri SAJ; Suda časti u SAJ; aktivni član u saveznim komisijama za zaštitu i unapređenje čovjekove okoline. Umro je iznenada u 46. godini.