Pretakanje vina, postupak prebacivanja vina iz jednog suda u drugi, uz istovremeno oslobađanje vina od taloga na dnu suda. Talog koji se formira u toku → alkoholne fermentacije potiče od grožđa, → kvasca, zemlje, sredstava za zaštitu i drugih nečistoća. U talogu su prisutni i mikroorganizmi (bakterije, plijesni i dr.) koji negativno utiču na kvalitet vina. Pretakanje se najčešće primjenjuje u toku njege i čuvanja vina jer ima veliki značaj u formiranju, održivosti i kvalitetu vina. Ovim postupkom vrši se aeracija vina, što je naročito značajno za mlada → crvena vina, kojima je potreban vazdušni kiseonik radi potpunog završetka fermentacije, rane stabilizacije boje, kao i drugih procesa neophodnih za sazrijevanje vina. Pretakanjem vina, uz slobodan pristup vazduha, odstranjuju se strani nepoželjni mirisi iz vina, kao što su mirisi sumpornih jedinjenja, → ugljen-dioksida (CO2), hibridni miris i dr. Može se postići i homogenizacija vina u sudu zbog neujednačenog sastava vina usljed dužeg stajanja. Pretakanje vina se vrši pomoću pumpi, u nekoliko navrata: neposredno nakon → otakanja vina sa komine u cilju odvajanja grubog taloga (nakon 3–5 dana), te nakon mjesec dana. U zavisnosti od prisustva vazduha, može biti otvoreno i zatvoreno pretakanje. Broj pretakanja i način njihovog izvođenja zavisi od starosti vina, kategorije, hemijskog sastava i načina čuvanja vina. Po pravilu, najveći broj pretakanja (4–5 puta) vrši se u prvoj godini proizvodnje. Nakon toga, ukoliko vino odležava u podrumu, broj pretakanja je manji.