Živković, Đorđije Žigalj, slikar (Cetinje, 1931 – Cetinje, 2015). Đak prve generacije Umjetničke škole na Cetinju, potom u Herceg Novom (→ Umjetnička škola u Herceg Novom), kod profesorâ → Petra Lubarde i → Mila Milunovića. Po završetku školovanja u Crnoj Gori, odlazi u Beograd, gdje nastavlja edukaciju u ateljeima istih profesora. Radio je u Likovnom ateljeu Doma JNA u Titogradu i bio jedan od osnivača Galerije Doma JNA. Vremenom, u svom radu orijentisao se na dizajn i primijenjenu umjetnost. Nakon dužeg boravka u inostranstvu, najviše u Rimu i Minhenu, vraća se rodnom Cetinju, baveći se uglavnom grafikom i scenografijom, ilustracijom knjiga i udžbenika. Sofisticiranom paletom Živković slika portrete i pretežno urbane pejzaže, koje oslobađa suvišnih detalja, svodeći formu na mjeru potrebnog. Karakteristike prikazanog ostvaruje i osobenim lirskim štimungom, kojim odiše njegovo slikarstvo. Umjetnikova rana opredijeljenost da primijeni i grafički dizajn, kao i likovno opremanje muzejskih prostora, doprinijeli su da se njegovi sačuvani crteži i slike smatraju galerijskim i kolekcionarskim rijetkostima. Učestvovao je na više samostalnih i kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Izlagao je na izložbama ULUCG-a i Crnogorskog likovnog salona „13. novembar”, čiji je jedan od osnivača. Dobitnik je Nagrade oslobođenja Cetinja „13. novembar”. Bio je član brojnih strukovnih udruženja i asocijacija, među kojima su članstvo u Njemačkom udruženju likovnih umjetnika, Briselskoj asocijaciji za likovnu umjetnost, Asocijaciji za likovnu umjetnost UNESCO-a. Bio je član ULUCG-a od 1957.

Literatura: O. Perović, M. Marović, M. Lompar u monografiji Jubilarna izložba ULUCG, 1946–1986, ULUCG, Titograd, 1986; Lj. Zeković, „Živković Đorđije Žigalj”, Leksikon crnogorskih umjetnika, 1946–2001, ULUCG, Podgorica, 2001; L. Seferović, Likovno nebo iznad Herceg Novog, Umjetnička škola, Herceg Novi, 2016.

A. Miranović