Ramadanović, Veljko (?–?), generalni konzul Crne Gore u Rimu. Na mjesto generalnog konzula imenovan je u maju 1917, nakon izbora prethodnog konzula → Evgenija Popovića za predsjednika izbjegličke vlade (→ Crnogorske vlade u egzilu (1916–1922)). Prvi je obavijestio kralja → Nikolu I Petrovića Njegoša o izbijanju → Božićnog ustanka 1919. godine. U ime crnogorske izbjegličke vlade, 30. aprila 1919, potpisao je sporazum sa italijanskom vladom o formiranju crnogorskog odreda u → Gaeti, koji su činili izbjeglice i učesnici Božićnog ustanka. Na njegovu adresu, odnosno adresu Crnogorskog konzulata u Rimu, tokom 1919. stiglo je više pisama crnogorskih ustanika, u kojima je opisano teško stanje u Crnoj Gori i zločini počinjeni prema crnogorskom stanovništvu. Pokušavao je da aktuelizuje pitanje obnove crnogorske državnosti i nakon formiranja Kraljevine SHS. Tokom 1922. održao je niz predavanja o „crnogorskom pitanju” (Madrid, Pariz, Kairo), u okviru kojih je prikazivan i prvi crnogorski film Vaskrsenja ne biva bez smrti.