Radonjić, Stanislav (Njeguši, 1690 – Sankt Peterburg, 1758), crnogorski guvernadur. Bio je guvernadur u periodu od 1750. do 1756. godine. Zastupao je mletačku politiku u Crnoj Gori. Tokom četrdesetih godina XVIII vijeka, kada se vodila borba oko prevlasti u Crnoj Gori između mitropolita → Save Petrovića Njegoša i arhimandrita → Vasilija Petrovića Njegoša, on je podržavao Savinu politiku oslanjanja na Veneciju. Prilikom prvog putovanja mitropolita Vasilija u Rusiju (1752), išao je sa vladikom do Beča, gdje ga je primila carica → Marija Terezija Habzburg-Loren. Uz preporuku mitropolita Vasilija, odlazi iz Beča u Rim, gdje je, predstavljajući Crnu Goru kao zaštitnika manastira u Albaniji, tražio od pape 50.000 škuda. Pošto za ovu ponudu nije mogao pružiti garanciju, papa ga je odbio. U Rim je ponio i pismo mitropolita Save, u kojem se od pape traži zaštita od Osmanskog carstva. Preko njega i mitropolita Save, Mlečani su pokušali da se suprotstave politici mitropolita Vasilija, koji se nakon povratka iz Rusije 1754. zalagao za otpor Osmanlijama i neplaćanje poreza bosanskom veziru. Tokom osmanskog napada na Crnu Goru (1756) komandovao je crnogorskom vojskom. Bio je član delegacije, u kojoj je bio i mitropolit Vasilije, koja je 1757. krenula za Rusiju. Sa njim je u Sankt Peterburgu primljen u audijenciju kod carice → Jelisavete Petrovne Romanove.