Marija Terezija Habzburg-Loren (Beč, 1717 – Beč, 1780), austrijska carica, mađarsko-hrvatska i češka kraljica od 1740. do 1780. godine. Poslije smrti njenog oca Karla VI i njenog dolaska na prijesto, osporena je ,,Pragmatična sankcija”, koja joj je garantovala nasljeđivanje habzburških posjeda. To je dovelo do Rata za austrijsko nasljeđe (1740–1748), nakon koga je Austrija bila prinuđena da Pruskoj ustupi Šleziju, a Španiji italijanska vojvodstva Parmu, Pjačencu i Gvastalu. U težnji da povrati Šleziju, ulazi u Sedmogodišnji rat (1756–1763) protiv Pruske i Velike Britanije, u savezu sa Francuskom i Rusijom. Nakon završetka ratova, posvetila se unutrašnjim reformama, slamajući otpor plemstva i uvodeći centralističko-apsolutistički sistem vladavine. Januara 1751. carici Mariji Tereziji obraća se crnogorski mitropolit → Vasilije Petrović Njegoš molbom da interveniše u njegovom sporu sa karlovačkim mitropolitom. Mitropolit je takođe ukazao carici i na politički značaj koji bi Crna Gora mogla imati za Austriju, kao oduvijek nezavisna država koja se uvijek odazivala na pozive hrišćanskih careva za rat protiv Osmanlija.