Pašić, Nikola (Zaječar, 1845 – Beograd, 1926), srpski političar. Osnovnu školu i gimnaziju je učio u Zaječaru, Negotinu, Beogradu i Kragujevcu, a studirao je na beogradskoj Velikoj školi i Politehničkoj školi u Cirihu. Predsjednik Ministarskog saveta (Vlade) Kraljevine Srbije bio je od 1891. do 1892. i, ponovo, sa kraćim prekidima, od 1904. do 1918. godine. Kao predsjednik srpske vlade, vodio je politiku konfrontacije sa Crnom Gorom i diskreditacije njenog vladara. Pomagao je djelovanje crnogorske političke emigracije protiv knjaza/kralja → Nikole I Petrovića Njegoša, a bio je i pokrovitelj novinskih kampanja protiv njega. U prvoj polovini 1914. razgovarao je sa crnogorskim poslanikom u Beogradu → Lazarom Mijuškovićem o sklapanju sporazuma ili uniji između Srbije i Crne Gore. Od 1916. vlada Nikole Pašića, svojom politikom i propagandom, radi na diskreditaciji crnogorske izbjegličke vlade (→ Crnogorske vlade u egzilu (1916–1922)) i kralja Nikole, sa ciljem da se zvanična Crna Gora isključi iz procesa stvaranja jugoslovenske države. Pitanje ujedinjenja Crne Gore i Srbije tretirao je nezavisno od opštejugoslovenskog ujedinjenja. Bio je glavni organizator unionističkog pokreta, čija je politika rezultirala odlukama → Podgoričke skupštine 1918. godine. Od 1921. do 1926, sa kraćim prekidom 1924, bio je predsjednik Ministarskog savjeta Kraljevine SHS.