Aleksandar Obrenović (Beograd, 1876 – Beograd, 1903), kralj Srbije od 1889. do 1903. godine. Poslije abdikacije kralja → Milana Obrenovića, Aleksandrovog oca, umjesto maloljetnog nasljednika vladalo je Namesništvo (→ Jovan Ristić, general Jovan Belimarković, general Kosta Protić). Po nagovoru oca, kralj Aleksandar se državnim udarom 1893. proglasio punoljetnim, raspustio Namesništvo i preuzeo vladalačke dužnosti. Poslije proglašenja punoljetstva, kralj Aleksandar je vladao pomoću neutralnih vlada i državnih udara. Bez značajnijih efekata, činjeni su pokušaji privrednog razvoja (pregovori Crne Gore i Srbije o izgradnji jadranske željeznice), kao i obnove balkanskog saveza (→ Balkanski savezi 1866–1912) i podjele evropskih teritorija Osmanskog carstva. Juna 1896. došlo je do posjete knjaza → Nikole I Petrovića Njegoša Beogradu, a aprila 1897. do posjete kralja Aleksandra → Cetinju. Objava vjeridbe (1900) kralja Aleksandra sa dvorskom damom njegove majke, udovicom Dragom Mašin, starijom od njega, i raskid kralja Milana sa sinom zbog toga, doveli su do velikog pada ugleda kralja Aleksandra, naročito u vojsci. Sa građanskim političarima oficiri organizuju zavjeru protiv kralja. U Dvoru, opkoljenom vojskom, zavjerenici, u noći između 28. i 29. maja 1903, ubijaju kralja Aleksandra i kraljicu Dragu.