Crnojević, Radič (kraj prve polovine XIV vijeka – 1396), zetski feudalac. Bio je zet → Đurađa I Balšića. Krajem XIV vijeka vladao je podlovćenskim dijelom Zete. Težak položaj u koji je zapao → Đurađ II Stracimirović Balšić zbog sukoba sa Osmanlijama, Radič Crnojević je iskoristio da tokom 1392/93. zauzme Budvu, Lješ i veliki broj sela u okolini → Kotora. Poslije osvajanja ovih teritorija Radič je nosio titutulu ,,gospodara Zete i Budve“, a Venecija mu je 30. novembra 1392. dodijelila mletačko građanstvo. Nakon što se oslobodio osmanskog zarobljeništva i regulisao odnose sa Mlecima, Đurađ II Balšić ponovo je započeo borbu sa Radičem. Težnja Dubrovnika da posreduje u ovom sukobu nije urodila plodom jer je Radič sa bratom Dobrovojem s jeseni 1395. zauzeo Grbalj i opsjeo Kotor, koji je Đurađu od 1391. plaćao godišnji danak. U opsadi Kotora pomagali su mu Grbljani i Paštrovići, koji su priznavali vlast → Crnojevića. Zbog nemogućnosti da zauzme ovaj grad, krajem 1395. stupio je u pregovore sa Kotorom, obećavši da će vratiti Grbalj ako Venecija prizna obaveze Kotora prema Crnojevićima. Iako su Kotorani krajem januara 1396. izabrali svoje predstavnike da izglade sve nesuglasice sa zetskim velikašem, do okončanja pregovora nije došlo jer je Radič iznenada napustio Grbalj. Smrtno je stradao u sukobu sa vojskom Đurađa II Stracimirovića Balšića 25. aprila 1396. godine.
Literatura: Istorija Crne Gore, knj. 2, tom II, Titograd, 1970; Istorijski leksikon Crne Gore, knj. 2, Podgorica, 2006; Ž. Andrijašević, M. Šćekić, Crnogorski vladari, Podgorica, 2018; Đ. Borozan, Dinastije Vojislavljevići, Balšići, Crnojevići, Cetinje, 2015; K. Jiriček, Istorija Srba, knj. 2, Beograd, 1923.
M. Šćekić