Radonić, Novak, srp. slikar (Mol, Ada, Srbija, 31. III 1826 – Sremska Kamenica, 30. V 1890). Školovao se u Aradu (Rumunija) kod Nikole Aleksića (1850), a od 1851. do 1856. na Akademiji u Beču, kod prof. C. Rahla. Tokom 1858/59. putovao je po Italiji i kopirao stare majstore. Radio je portrete (Portret Jovana Jovanovića Zmaja, 1854), religiozne i istorijske kompozicije, crteže (iz Beča i Italije), ikonostase i pejzaže. Bavio se i književnim i publicističkim radom. Jedan je od najizrazitijih predstavnika srpskog romantizma. Portret Vojvode Iva Radonjića, koji se nalazi u → Narodnom muzeju Crne Gore, nastao je šezdesetih godina XX vijeka, kada je Radonić studirao u Beču. U tom periodu, za vrijeme posjete knjaza Danila Beču (1953), srpski slikar, grafičar i fotograf → Anastas Jovanović fotografisao je njegovu pratnju, bliske saradnike i rođake, a među njima i senatora vojvodu Iva Radonjića, glasovitog junaka Bitke na Grahovcu (1858) i crnogorsko-osmanskih ratova (1852–1862). U fundusu NMCG nalazi se i slika N. Radonića Portret žene. Bio je potpredsjednik književnog odjeljenja Matice srpske, a kasnije bibliotekar.
Literatura: D. Medaković, „Novak Radonić”, Letopis Matice srpske, januar 1962; M. Kolarić, Novak Radonić, Beograd, 1962.
Lj. Zeković