Stanković, Radeta, srp. vajar (Beč, 22. II 1905 – Beograd, 1996). Završio je Kraljevsku akademiju za umjetnost i obrt u Zagrebu, u klasi prof. → Ivana Meštrovića (1933). Studirao je na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Studijski je boravio u Francuskoj, Velikoj Britaniji i dr. Bio je docent ALU u Beogradu i prof. na APU (1948–1968). Ostao je vjeran figuraciji koju je radio u klasičnom maniru (Herkul, Betoven). Autor je brojnih spomenika posvećenih NOB-u. Sa arh. → Brankom Bonom uradio je Spomenik palim borcima na Žabljaku. Kameni piramidalni kubus, obložen bijelim mermernim pločama, postavljen je na „postamentu” – kamenoj međi/zidu. Spomenik asocira na lokalnu nastambu – kolibu. Samostalno je izlagao u Beogradu (1973, 1988). Dobitnik je Nagrade za Spomenik Skenderbegu u Tirani (1939). Spomen-dom vajara R. Stankovića otvoren je u Beogradu.
Izvor: P. Vasić, pred. kat. Radeta Stanković: skulpture i reljefi, Galerija Doma JNA, Beograd, 1988.
Lj. Zeković