Mitrović, Branislav, arhitekta, univerzitetski profesor (Bar, 28. XI 1948). Diplomirao je 1974. na AF Univerziteta u Beogradu, u klasi prof. → Uroša Martinovića. Na istom fakultetu biran je u akademska zvanja docenta (1990–1995), vanrednog (1995–1998) i redovnog prof. (1998–2014), a 2015. izabran je za prvog prof. emeritusa tog fakulteta. Početnu praksu stekao je u „Srbija projektu” (1977–1986), potom je radio u CIP-u do 1990. Projektni biro „MITarh studio” osnovao je 2006. Kroz intenzivnu projektantsku praksu od studentskih dana, posvećenost profesiji, stvaralački kontinuitet, angažman u nastavi, formirao se u plodotvornu stvaralačku ličnost sa jasnim misaonim stavovima o savremenoj arhitekturi. Iz obimnog projektantskog i graditeljskog opusa izdvajaju se djela u Crnoj Gori. Izvedeni projekti (1980–1997): porodična kuća „J”, Miločer; Ljetnja pozornica, Sveti Stefan; Fontana-spomenik poginulima u I i II svj. ratu, Podličak, Sveti Stefan; Kafe „Milenijum”, stara „Avala”, Budva; naselje Šumet, Sveti Stefan (I nagrada na konkursu, izvedeno mimo projekta); Sveti Stefan – kuće porodica Peško, Pavlović, Gospić; Vila „Mi-Rai”; hotel u Pržnu (2017); poslovno-stambeni objekat u Budvi (2019). Jugoslovenski konkursi 1976–1996: Dom revolucije, Nikšić; Spomen-dom, Šavnik; turistički kompleksi „Slovenska plaža”, „Jaz” i „Kamenovo”, Budva; Hotel „Galeb”, Ulcinj; rekonstrukcija Hotela „Maestral”, Pržno; Most „Verige” (Međunarodni konkurs za konstruktivno-oblikovno rješenje); stambeno-poslovni kompleks sa sportskom dvoranom, Bar; zgrada Rektorata UCG, Podgorica; Arhitektonsko-urbanistički konkurs za Centar sa robnom kućom, Budva (I nagrada). Među desetinama izvedenih stambenih blokova, spomenika (1981–2000), značajniji su: Beograd – FLU; poslovni objekat MPC; Palata Zepter; stambena zgrada, Kumanovska ulica; Toranj za tehnološku vodu, Kragujevac; stambeno-poslovni blok „Toplička 1”, Užice; banke, poslovni objekti, hoteli, spomenici u Novom Beogradu, Novom Sadu i dr. Većinu projekata realizovao je u koautorstvu sa arhitektama → Vasilijem Milunovićem, D. Miljkovićem, Z. Radojičićem, N. Minjevićem. Brojni su urađeni projekti u gradovima širom svijeta: Moskva, Kijev, Madrid, Vizbaden, Barselona, Bagdad, Hong Kong, Pariz i dr. Načinom upotrebe novih i klasičnih materijala, svjetlosnim refleksijama, prelamanjem sjenki, Mitrović razvija likovnu strukturalnost površina, te statične fasade objekata pomjera do scenografskih slika. Dinamikom lebdećih krovnih streha pomjera arhitekturu objekta u pokretljivi prostorni doživljaj. U raznovrsnim sadržajima objekata pronalazi uvijek novu likovnu smisaonost. Mirković je rijedak primjer hrabrosti, slobode i investitorskog uvažavanja. Uradio je projekte za preko 150 arhitektonsko-urbanističkih konkursa i osvojio više od stotinu nagrada. Autor je oko 40 realizovanih objekata. Značajnija djela (članci, izlaganja, konferencije, recenzije od 1993. do 2000): 18. Salon arhitekture, Katalog Salona arhitekture, Beograd, Muzej primenjene umetnosti, 1993; „Dve arhitektonske izložbe u Italiji”, Književna reč, Beograd, br. 449, 1994; D. Buđevac, B. Mitrović, „Konstrukcija od nerđajućeg čelika palate Zepter u Beogradu”, Izgradnja, Beograd, 1999. Bibliografske jedinice posvećene B. Mitroviću (izbor): Milunović Vasilije i Mitrović Branislav, Mostra Internazionale di Architettura La Biennale di Venezia 1991, Muzej primenjene umetnosti, 1991. Izložbe: Paviljon Jugoslavije, Bijenale arhitekture u Veneciji (1991); Zagrebački salon arhitekture, sekcija „Gosti salona” (1995); Izložba radova u periodu 1995–1998, Arhitektonski fakultet, Beograd (1998). Dobitnik je 40 stručnih i društvenih priznanja. Izabrane nagrade: Nagrada lista Borba (1986, 1991); Grand Prix Salona arhitekture (1990, 1998); Oktobarska nagrada za arhitekturu (1990, 1996). Član je mnogih domaćih i međunarodnih strukovnih asocijacija (UNESCO; SAS; AINS, redovni član). Redovni je član SANU od 2012.