Karadžić, Dragan, slikar, univerzitetski profesor (Petnjica, Šavnik, 9. IV 1950). Završio je PA u Nikšiću, slikarski smjer (1974). Diplomirao je 1978. na FLU u Beogradu, u klasi prof. R. Miševića, kod kojeg je magistrirao 1980. Kao stipendista francuske vlade, završio je specijalizaciju na Académie des Beaux-Arts u Parizu, kod prof. Žaka Jankela (1981–1982). Radio je na konzervaciji fresaka (1977–1981). Bio je član likovne grupe „Generacija 9” (→ Likovne grupe). Radio je kao predavač na FF u Nikšiću (1986–1990). Od 1990. radi na → Fakultetu likovnih umjetnosti Univerziteta Crne Gore na Cetinju, na kojemu je redovni profesor od 2002, a u dva mandata prodekan (1990–1994) i dekan (1994–1996). Njegov opus apstraktne i asocijativne konotacije (slike, crteži, akvareli) karakteriše dosljednost stvaralačkog izraza, koji obiluje jedinstvenim znacima, simbolima, psihogramima. Kao motivski predložak za slike, koristi konkretne pejzaže, zavičajne horizonte, mediteranske simfonije u plavom, detalje nastale pulsacijama organske i neorganske prirode, koje transponuje u novu likovnu realnost. Nije riječ o objektivnoj datosti, već o metafizičkoj projekciji stvarnog prostora. Njegova likovna traženja prošla su kroz nekoliko faza u estetsko-jezičkom izrazu. Sedamdesetih godina XX v. osjeća se uticaj fresko-slikarstva: kompozicija, sipka slojevita faktura, svedena koloristička gama oker, plavih i bijelih tonova (Tragovi, 1980; Moj posjed II, 1984), kojoj prethodi tamna faza zasnovana na arhitektonici struktura raznobojnih ploha (Frontalnost, 1979; Odabrana ploča, 1979). Od osamdesetih godina kristališe se njegova, danas prepoznatljiva, likovna poetika. Prizori na slikama su više psihološkog nego vizuelnog značenja. Oni predstavljaju svojevrsne zapise privatnosti, na kojima je utisnuta lična mitologija umjetnika, njegovo doživljavanje i shvatanje prirode – njeni vidljivi i nevidljivi fenomeni, i snažna ekspresija kao vječno kretanje koje postiže dinamičkim gestualnim potezima čiste boje (plave, crvene, žute, bijele, crne) i crtežom koji je uvijek otvoren, lak, neposredan (Svedenost sjećanja, 2001; Istok pisma, 2008). Crtež je odraz umjetnikovih ličnih „ideja, opsesija, osjećanja, suočavanja sa samim sobom”. Apstraktne forme i dinamičke, „poetizirane” linearne pulsacije šire se prostorom slike ili formiraju višeslojne kontrapunktove odijeljene bioenergetskim poljem praznine. Bavi se fotografijom, kojom otkriva novu vizuru prirodnih fenomena – konfiguraciju tla/zemlje, teksturu kamena, detalje koji svojim strukturama i izvornom energijom emaniraju misteriju kosmičke sveukupnosti. Ciklusi: Poljski putevi, Mediteran – akvareli. Samostalne izložbe: Nikšić (1980, 1989, 1993); Pariz (1982); Titograd/Podgorica (1983, 1987, 1989, 1991, 1993, 1997, 2000, 2002, 2005, 2007, 2008); Nova Gorica (1983); Šavnik (1984, 1987); Beograd (1985, 1989, 1992, 2001, 2004); Bar (1985, 1991); Sarajevo (1985); Zrenjanin (1989); Sombor (1989); Titov Vrbas (1989); Budva (1990, 1994); Petrovac (1991); Kotor (1991, 1997); Novi Sad (1991); Danilovgrad (1992); Priština (1992); Čačak (1996); Kruševac (1996); Kragujevac (1996); Skoplje (1997); Foča (1998); Hamilton, Kanada (2001); Herceg Novi (2001, 2005); Ljubljana (2004); Bijelo Polje (2006). Grupne izložbe u zemlji i inostranstvu: Srbija, Hrvatska, Njemačka, Norveška, Francuska, Slovenija, Kipar, Malta, Austrija, Egipat, Japan, Rumunija, Grčka, Italija, Bugarska, USA, Ukrajina, Belgija. Nagrade: Nagrada ALU, Priština (1975); Mala plaketa Univerziteta umetnosti i Nagrada za slikarstvo „Petar Lubarda”, Beograd (1979); Nagrada Septembarskog salona mladih, Nikšić (1980, 1981); Nagrada Hercegnovskog zimskog salona, Herceg Novi (1981, 1983, 1988); Nagrada Cetinjskog salona jugoslovenske likovne umjetnosti „13. novembar”, Cetinje (1984, 1986); Nagrada Tradicionalne izložbe ULUCG-a (1984); Nagrada „Likovna jesen”, Sombor (1985, 1987); Nagrada „Mileševa ’92”, Prijepolje (1993); Nagrada ULUCG-a „Milunović, Stijović, Lubarda” (1997, 1999, 2006); Nagrada Bijenala akvarela, Zrenjanin (1993, 2005). Odlukom Vlade Crne Gore, dobio je status istaknutog kulturnog stvaraoca (2010). Član je ULUCG-a od 1977, a sekretar Udruženja bio je od 1983. do 1987. Za vanrednog člana CANU (→ Crnogorska akademija nauka i umjetnosti) izabran je 1996, a za redovnog 2003.