Junčić, Matko, slikar (? – ?, 1454). Jedan od najuglednijih majstora Dubrovačke slikarske škole; sin Radašina, slikara i majstora za izradu štitova. Brat mu je bio sveštenik Nikola Junčić, rektor Gramatikalne škole u Kotoru. Matko je učio slikarstvo u Dubrovniku i Veneciji. U Kotoru je boravio između 1441. i 1446. Tokom boravka u Kotoru, uradio je nekoliko slika. Potpisao je 1441. ugovor da će za glavni oltar crkve benediktinske opatije Sv. Đorđa na ostrvcu pred Perastom naslikati pozlaćeni poliptih (unam anchonam pro altare magno) sa 14 figura svetaca u duboreznom okviru. Godine 1444. izjavio je kako je primio polovinu ugovorene sume novca za izradu pozlaćene slike za oltar Nikole de Pasera, koji se nalazio u → Katedrali Sv. Tripuna. O postojanju još dva Matkova djela u Kotoru saznaje se iz testamenta Bazilija Bizantija iz 1445. On je naručio kod Matka Junčića dvije slike – jednu za oltar Sv. Lucije u Crkvi Sv. Jakova od Lođe, a drugu za → Crkva Sv. Pavla. Po povratku u Dubrovnik 1448, Matko je, zajedno sa kotorskim slikarem → Lovrom Dobričevićem, uradio poliptih za glavni oltar dominikanske crkve. Dobijao je veliki broj porudžbina, o čemu svjedoče arhivski izvori. Većina Matkovih djela je izgubljena. Smatra se da je lopudski poliptih za Crkvu Gospe od Šunja iz 1452. jedino djelo koje mu se pouzdano može pripisati. Njegovao je stil i kompozicije mletačkog kasnog trečenta, koje je u Dubrovniku bilo prihvaćeno ranije i njegovano kod slikara Dživana Ugrinovića. Junčić je više od svojih prethodnika napustio vizantijske elemente i okrenuo se gotičkom slikarskom izrazu.