Đurić, Dimitrije Ćila, slikar (Cetinje, 18. III 1937 – ?, V 2010). Završio je ŠPU u Herceg Novom (→ Umjetnička škola u Herceg Novom). Diplomirao je 1968. na ALU u Beogradu, u klasi profesorâ → Mila Milunovića i M. Srbinovića. Njegov neoromantičarski slikarski opus karakterišu odrednice: lirsko, asocijativno, apstraktno. Rani radovi (mrtve prirode, pejzaž) u poentilističkom maniru definisani su tačkastim mrljama boje različitog intenziteta, kojima tvori nestvarnu atmosferu. Kasnije suptilnim valerskim nijansiranjem primaknutih tonova, u izmaglici otvara beskonačan prostor, u kojem se naslućuje postojanje svijeta koji pripada opsjenim fantazijama, kao nagovještaj nečega nedorečenog, više kao slutnja. Pored sjenovitih eteričnih prostora, radi kompozicije intenzivnijeg kolorita na kojima formu definiše mrljama, ovlaš nanesenim crtežom i kolažnim aplikacijama, kojima u apstraktne cjeline unosi notu „opipljive” realnosti. Samostalne izložbe: Salon ULUH-a, Zagreb (1973); Dom mladih „25. maj”, Skoplje (1975); Kulturni centar, Beograd (1978); Izložbeni salon, Dom JNA, Rijeka (1981); Nacionalna čitaonica, Krk (1983); Galerija „E6”, Melhus, Norveška (1986); „Laboratorija 2”, Udine (1988); Trondhejm, Norveška (1990); Klub „B-51”, Ljubljana (1994); Galerija „Fonticus”, Grožnjan (2008). Grupno je izlagao u Cetinju, Strumici, Skoplju, Ohridu, Rijeci, Beogradu. Dobitnik je Oktobarske nagrade za slikarstvo, Beograd (1979). Bio je član ULUS-a (od 1969), ULUJ-a (od 1970), HDLU (od 1981).