Angelovski, Džordži Đorđe, vajar, likovni pedagog (Jenidže Karasu, Ksanti, Grčka, 14. I 1916 – Herceg Novi, 2000). Završio je Umjetničku školu u Skoplju, vajarski odsjek, kod akademika Dima Todorovskog (1951). Živio je u Herceg Novom od 1962. i radio kao predavač na ŠUZ (→ Umjetnička škola u Herceg Novom). U njegovoj intimističkoj, lirski intoniranoj skulpturi preovladavaju ženske figure i parovi (Sami-Posle, 1966). Zatvorene statične mase kompaktnih korpusa, bez identitetskih obilježja, definisane su prefinjenim oblinama i suptilnim, valovitim obrisima, kojima se forma ocrtava u prostoru. Radio je pretežno u drvetu. Bavio se i rezbarijom – arabeskom. Autor je spomen-bisti u Herceg Novom: Petra II Petrovića Njegoša (kompleks → Manastira Savina) i Daša Pavičića (Topla). Samostalne izložbe: Art galerija, Melburn (1961); Galerija „Josip Bepo Benković”, Herceg Novi (1977); Galerija „Sveti Stefan” (1981). Od 1951. učestvuje na izložbama ULUM-a, a od 1964. ULUCG-a. Imao je retrospektivnu izložbu 1982. u Umjetničkoj galeriji u Skoplju. Izlagao je na kolektivnim izložbama makedonskih i crnogorskih umjetnika. Dobitnik je Nagrade Hercegnovskog zimskog salona (1976); Pohvale Cetinjskog likovnog salona „13. novembar” (1978) i Nagrade SIZ-a kulture, Herceg Novi (1981). Imao je retrospektivnu izložbu 1982. u Umjetničkoj galeriji u Skoplju. Od 1951. učestvuje na izložbama ULUM-a, a od 1964 . na izložbama ULUCG-a.