Napoleon I Bonaparta (Ajačio, Korzika, 1769 – Longvud, Sveta Jelena, 1821), francuski imperator. Završio je vojnu školu u Parizu. U vrijeme Francuske buržoaske revolucije istakao se kao vojni komandant. Kao general, komandovao je francuskom vojskom u pohodu na Italiju, što je 1797. dovelo do nestanka Mletačke republike. Zahvaljujući vojnim uspjesima, uspio je da stekne vodeći politički uticaj u zemlji. Imenovan je za prvog konzula Republike Francuske, a 1804. proglasio se za cara. Požunskim mirom, decembra 1805, Austrija je Francuskoj ustupila Boku, a od osvojenih teritorija na Balkanu (→ Balkan – političke granice) Napoleon je 1809. obrazovao Ilirske provincije. Nakon vojnih pobjeda, Napoleon je u Evropi obrazovao veliko carstvo sa više od sedamdeset miliona stanovnika. Interesovao se za politička dešavanja u Crnoj Gori, planirajući da preko stalnog diplomatskog izaslanika osnaži francuski uticaj u njoj. Preko maršala → Ogista Marmona tražio je od mitropolita → Petra I Petrovića Njegoša da Crnogorci prihvate njegovo pokroviteljstvo. Planirao je i da otvori francuski konzulat u Crnoj Gori, što mitropolit nije prihvatio.