Marmon, Ogist (Marmont, Auguste de; Šatijon na Seni, Francuska, 1774 – Venecija, 1852), francuski maršal. Istakao se u francuskim revolucionarnim ratovima i ratovima → Napoleona I Bonaparte. Nakon što su decembra 1805. Dalmacija i Boka Kotorska pripale Francuskoj, određen je za komandanta Dalmacije. Zauzeo je Dubrovnik u maju 1806. i vodio borbe sa rusko-crnogorskim snagama, koje su se utvrdile u Boki. Borbe su okončane mirom u Tilzitu (→ Tilzitski mir), jula 1807, kada je Boka pripala Francuskoj. Kao komandantu francuskih snaga, Marmonu je bio cilj održavanje mira na granici sa Crnom Gorom. Zbog toga se sastao sa crnogorskim mitropolitom → Petrom I Petrovićem Njegošem, avgusta 1807. godine. Na sastanku je predložio mitropolitu francusko pokroviteljstvo nad Crnom Gorom, što je mitropolit odbio, tvrdeći da su Crnogorci odani jedino Rusiji. Naredne godine obavijestio je mitropolita Petra I da je car Napoleon I odlučio da imenuje konzula za Crnu Goru. Ni ovaj prijedlog mitropolit nije prihvatio. Jedini rezultat pregovora Marmona sa mitropolitom Petrom I bio je dogovor o održavanju pograničnog reda. Imenovan je za guvernera Ilirskih provincija 1809. i na tom položaju je bio do 1811. godine. Svjedočanstva o kontaktima sa Crnom Gorom ostavio je u Memoarima, koji su posthumno objavljeni u Parizu 1856. godine.