Krfska deklaracija, dokument političkog karaktera, koji su 20. jula 1917. potpisali predstavnici srpske vlade i Jugoslovenskog odbora, na konferenciji održanoj na ostrvu Krf. Deklaracija se sastoji od Preambule i 14 tačaka. U njoj se potencira da su Srbi, Hrvati i Slovenci narod iste krvi i jezika, koji na osnovu principa o samoopredjeljenju treba da izvrši ujedinjenje i stvori svoju državu. Deklaracijom je predviđeno da nova država bude ustavna, demokratska i parlamentarna kraljevina, na čelu sa dinastijom Karađorđević. Novostvorena država zvala bi se Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, a pored jedinstvene teritorije i državljanstva imala bi jedan grb, zastavu i krunu. Ćirilica i latinica proglašene su za ravnopravna pisma, a garantovana je sloboda svih priznatih vjeroispovijesti i jednakost svih građana. Deklaracija je predviđala da izborno pravo bude jednako i opšte, glasanje neposredno i tajno, a nakon završetka rata i sklapanja mirovnog sporazuma, Ustavotvorna skupština je kvalifikovanom većinom glasova trebalo da donese ustav nove države. Sporazum koji su na Krfu postigli srpska vlada i Jugoslovenski odbor pozdravio je, avgusta 1917, → Crnogorski odbor za narodno ujedinjenje, dok kralj → Nikola I Petrović Njegoš i legalno izabrana crnogorska vlada (→ Crnogorske vlade u egzilu (1916–1922)) nijesu bili uključeni u ove pregovore. Zbog toga je crnogorska vlada izdala zvanično saopštenje u kome je Krfsku deklaraciju i izjavu Crnogorskog odbora osudila kao neprijateljsku djelatnost, dok je srpskom poslaniku na crnogorskom dvoru iskazan protest zbog odbijanja da o ujedinjenju razgovara sa crnogorskom vladom.