Drecun, Dušan (?–?), diplomata. Kao stipendista knjaza → Nikole I Petrovića Njegoša, završio je Licej Galatasaraj. Započeo је studije pravnih nauka u Carigradu, ali, pošto nije imao stipendiju, bio je prinuđen da ih prekine. Na prijedlog ministra inostranih djela, novembra 1904, postavljen je za pisara II klase → Ministarstva inostranih djela Knjaževine Crne Gore i dodijeljen je → Crnogorskom poslanstvu u Carigradu u svojstvu atašea. Istovremeno je obavljao funkciju dragomana – tumača i pisara – terdžumana. Početkom januara 1906. unaprijeđen je u sekretara Poslanstva, a krajem 1906. i početkom 1907. bio je otpravnik poslova Crne Gore u Osmanskom carstvu. Kako je već maja 1907. za otpravnika poslova imenovan → Dušan Gregović, Drecun je trebalo da se vrati na mjesto sekretara Poslanstva, ali je, po sopstvenom zahtjevu, vraćen u Crnu Goru u julu 1907. i postavljen za sekretara II klase Ministarstva inostranih djela. Od maja 1919. nalazi se u Italiji, a potom u Parizu, gdje sa jugoslovenskim diplomatama učestvuje u pregovorima oko statusa Skadra. Međutim, ubrzo mijenja politički odnos prema Kraljevini SHS, jer ga prorežimske novine označavaju za antidržavnog elementa, i postaje jedan od vođa crnogorske političke emigracije. Jedno vrijeme nalazi se u Egiptu (1924). Posljednji podatak o njemu nalazi se u aktima Ministarstva inostranih dela – Obaveštajni odsek Kraljevine SHS iz 1926, u kojem je označen kao jedan od preostalih vođa crnogorske političke emigracije u okviru Crnogorskog komiteta, čiji je zadatak bio da internacionalizuje „crnogorsko pitanje”.

Literatura: R. M. Raspopović, Diplomatija Crne Gore 1711–1918, Podgorica – Beograd, 1996; M. Pejović, Školovanje Crnogoraca u inostranstvu (1848–1918), Podgorica, 2000; Š. Rastoder, Crna Gora u egzilu 1918–1925, Podgorica, 2004; P. Krivokapić, B. Borilović, Bibliografija o iseljenicima iz Crne Gore do 1941, Podgorica, 2010; N. Adžić, „Crnogorska politička emigracija nakon 1921. godine”, Matica, 62, 2015.

I. Jovović