Baldači, Antonio (Baldacci, Antonio; Bolonja, 1867 – Bolonja, 1950), italijanski botaničar, univerzitetski profesor. Završio je Veterinarski fakultet u Bolonji, nakon čega je od 1891. do 1902. radio u rodnom gradu kao asistent na Botaničkom institutu. Od 1891. bio je saradnik Italijanskog geografskog društva. Nakon 11 godina u Botaničkom institutu, otišao je u Rim, gdje je na Diplomatsko-kolonijalnoj školi predavao političku i kolonijalnu geografiju. Najznačajniji je italijanski naučnik s kraja XIX i početka XX vijeka koji se bavio Crnom Gorom. Od 1885. do 1910. posjetio je Crnu Goru 14 puta. Istraživačka djelatnost u Crnoj Gori donijela mu je značajan naučni renome. Na prostoru Balkanskog poluostrva (→ Balkan – političke granice) otkrio je oko 40 novih vrsta biljaka, od kojih se jedan broj nalazio u Crnoj Gori. Vršio je istraživanja biljno-geografskih i vegetacijskih karakteristika Crne Gore, a 1904. publikovao je prvu vegetacijsku kartu Crne Gore. Njegova istraživanja finansijski je pomagalo Italijansko geografsko društvo, a u dva navrata to je činio i knjaz → Nikola I Petrović Njegoš. Godine 1893. crnogorski knjaz odlikovao ga je Ordenom knjaza Danila I. Uporedo sa naučnim, bavio se i obavještajnim radom na prostoru Crne Gore, Srbije, Albanije i Kosova. Vršeći poslove od obavještajnog značaja, Crnu Goru je posljednji put posjetio 1910. godine. Nakon 1918, kao italijanski obavještajac, podstrekavao je protivnike ujedinjenja na oružanu pobunu, a 1919. boravio je na poziv crnogorske vlade (→ Crnogorske vlade u egzilu (1916–1922)) u Nejiu kod Pariza. Godine 1921. postao je predsjednik Centralnog komiteta za nezavisnost Crne Gore u Bolonji, a bio je i član Međunarodnog komiteta za nezavisnost Crne Gore i Komiteta dvanaestorice u Njujorku (1924). Autor je velikog broja članaka objavljenih u italijanskoj i inostranoj štampi, u kojima je ukazivao na nepravedno postupanje Saveznika prema Crnoj Gori.

Literatura: S. Burzanović, „Antonio Baldači i Crna Gora”, Matica, 9, 2008; V. Pulević, V. Malaj, „Antonio Baldacci (1867–1950)”, Bibliografski vjesnik, Cetinje, 1985; Š. Rastoder, Crna Gora u egzilu 1918–1925, knj. 1, Podgorica, 2004.

M. Šćekić