Aleksandar Karađorđević (Cetinje, 1888 – Marselj, 1934), kralj Kraljevine SHS / Kraljevine Jugoslavije. Prve godine života proveo je u Crnoj Gori, gdje je njegov otac, princ Petar Karađorđević, živio kao emigrant. Nedugo nakon smrti majke, knjeginje Zorke, kćerke knjaza → Nikole I Petrovića Njegoša, porodica se preselila u Ženevu. U Ženevi je učio osnovnu školu, a gimnaziju u Sankt Peterburgu i Beogradu. Vojno obrazovanje stekao je u Sankt Peterburgu. Za prijestolonasljednika Srbije izabran je 1909. godine. Naredne godine boravio je u zvaničnoj posjeti → Cetinju, povodom proglašenja Crne Gore za kraljevinu. Dobio je pravo vršenja kraljevske vlasti juna 1914. godine. Postao je regent Kraljevstva SHS, decembra 1918. godine. Kao srpski regent, tokom Prvog svjetskog rata (→ Crna Gora u Prvom svjetskom ratu), vodio je politiku čiji je krajnji cilj bio prisajedinjenje Crne Gore Srbiji i detronizacija kralja Nikole. Nakon smrti oca, kralja Petra I, postao je kralj Kraljevine SHS (1921). Zbog političkih sukoba u zemlji, ukinuo je Ustav i zaveo ličnu vladavinu (1929). Ubijen je u atentatu u Marselju, oktobra 1934. godine. Kao kralj Kraljevine SHS, prvi put je posjetio Crnu Goru septembra 1925, prilikom prenošenja posmrtnih ostataka → Petra II Petrovića Njegoša sa Cetinja u novoizgrađenu kapelu na Lovćenu, kada je takođe posjetio Andrijevicu, Berane, Kolašin, Podgoricu, Danilovgrad, Nikšić, Šavnik, Cetinje, Rijeku Crnojevića, Virpazar, Bar, Ulcinj, Budvu, Tivat, Kotor, Herceg Novi, Risan, Perast.