Stevanović, Vladimir, srpski botaničar (Beograd, 4. XII 1947 –). Na Biološkoj grupi PMF-a u Beogradu diplomirao je 1972. i doktorirao 1984. s tezom Ekologija, fitocenologija i floristička struktura stepske vegetacije Fruške gore. Za asistenta na Katedri za ekologiju i geografiju biljaka izabran je 1974, za docenta 1986, za vanrednog profesora 1993. i redovnog 1999. godine. Osnovni predmet koji predaje je Ekologija i geografija biljaka, a uz njega i niz drugih predmeta koji proizilaze iz ekologije. U penziji je od 2016. godine. Redovni je član Srpske akademije nauka i umetnosti i dopisni član → Crnogorske akademije nauka i umjetnosti. Prve Stevanovićeve istraživačke preokupacije bile su okrenute panonskim stepama, međutim, mladi botaničar je veoma rano usmjerio interesovanja prema glavnim razvojnim centrima endemične flore Balkanskog poluostrva, i to prema Šar-planini, a potom prema → Prokletijama, → Durmitoru, crnogorskim primorskim i drugim planinama. Objavio je samostalno ili u koautorstvu sa kolegama iz Beograda oko 20 priloga o flori i vegetaciji Šar-planine, u kojima prikazuje hazmofitsku vegetaciju, a ima i nekoliko florističkih otkrića, kao što su nalazi vrsta: Silene rupestris L., Viola dukadjinica W. Becker & Košanin i nova podvrsta za nauku – Minuartia juniperina (L.) Moire & Petitmengin subsp. kosaninii Stevanović. Poslije Šar-planine Stevanović se sa velikom energijom koncentriše na izučavanje flore Prokletija i Durmitora. Uz dosta florističkih noviteta Stevanović sa ekipom saradnika otkriva nekoliko novih vrsta za nauku: Pedicularis ernesti-mayeri Stevanović, Niketić & D. Lakušić (Maja Kolata), Draba bertiscea D. Lakušić & V. Stevanović (Maja Kolata), Silene oliverae Stevanović & Niketić (Maja Sapica iznad Gusinja). Akademik Vladimir Stevanović je prvi botaničar koji je organizovao sistematska i dugoročna istraživanja biljnog svijeta Durmitora. Formirao je ekipu od mladih botaničara iz Beograda i Podgorice: → Slobodana Jovanovića, → Dmitra Lakušića, → Marka Sabovljevića, → Marjana Niketića, → Sanje Savić, → Zlatka Bulića. Iz tog projekta je i doktorska disertacija Dmitra Lakušića – Ekološka i morfološka diferencijacija uskolisnih vijuka (Festuca L., subgen. Festuca) na prostoru Durmitora, a sâm Stevanović objavljuje više priloga sa ocjenama o karakteru flore Durmitora, od kojih se ističe Fitogeografska analiza flore Durmitora (1996), koju je vršio na uzorku od 1.325 vrsta vaskularnih biljaka. Veliki uticaj na razvoj botaničke nauke u Crnoj Gori Stevanović je ostvario preko njegove pozicije uglednog profesora, pod čijim su rukovodstvom, ili bitnim uticajem, radili magistarske radove i doktorske disertacije mladi biolozi koji su diplomirali na Univerzitetu u Podgorici i opredijelili se za botaniku.