Marković, Dragoljub, arhitekta (Piperi, Podgorica, IX 1930 – Podgorica, 14. IV 2020). Diplomirao je na AF u Sarajevu (1956). Radna angažovanja: GP „Prvoborac”, Herceg Novi (1958–1961); „OGP Titograd”, Titograd (1961–1966); Ministarstvo javnih radova u Libiji (1966–1970); Opština Podgorica (1970–1975); RZUP Titograd (1975–1986); Agrokombinat „13. jul”, Podgorica (1986–1990); Opština Podgorica (1990–1991). U projektantskoj karijeri dugoj 60 godina realizovao je oko 50 javnih, stambenih i poslovnih objekata. Svojim radom kao arhitekta i urbanista isticao je i podržavao matricu Podgorice koju je postavio arh. → Vujadin Popović sredinom XX v. Većinu projekata u Podgorici izveo je u koautorstvu sa arh. B. Tasićem. Izvedeni projekti u Crnoj Gori: Podgorica – Spomenik palim borcima u NOR-u (1941–1945) i žrtvama fašističkog terora na Trijepču (1967); poslovno-stambena zgrada „Simpa” (1982); Biohemijski institut (1984); sportska hala Gimnazije „Slobodan Škerović” (2006); Kazneno-popravni dom; više stambenih zgrada kod Male pijace; objekat sa Ambasadom Turske; vojno-stambene zgrade, Herceg Novi; Crkva Sv. Vasilija Ostroškog na Jabuci i dr. Ostali izvedeni projekti: u Libiji se bavio arhitektonsko-urbanističkim poslovima, projektovanjem rezidencijalnih vila, administrativnih objekata – nekoliko opštinskih zgrada (Zuara, 1968), omladinskog i učiteljskog centra.