Brajović, Saša, istoričarka umjetnosti, univerzitetski profesor (Beograd, 21. II 1965). Diplomirala je, magistrirala i doktorirala na Odeljenju za istoriju umetnosti FF u Beogradu, na kome radi kao profesor evropske umjetnosti novog vijeka. Predaje i na Fakultetu umjetnosti UDG u Podgorici. Posvećena je izučavanju evropske umjetnosti od renesanse do kraja XIX v., a težište njenog naučnog interesovanja su mediteranske studije i vizuelna kultura Crne Gore. Napisala je knjige: Gospa od Škrpjela – marijanski ciklus slika (2000); U Bogorodičinom vrtu. Bogorodica i Boka Kotorska – barokna pobožnost zapadnog hrišćanstva (2006); Renesansno sopstvo i portret (2009); Imaginarni vrtovi Ibera Robera (2012); Njegoševo veliko putovanje. Meditacije o vizuelnoj kulturi Italije (2015); Portreti knjaza Danila I Petrovića Njegoša (2019); Lujo Davičo, fragmenti života (2019); Vizuelna kultura mediteranske Crne Gore – od 15. do 20. vijeka (2021), koautorka → Tatjana Koprivica. Urednica je međunarodnog zbornika Beyond the Adriatic Sea: A Plurality of Identities and Floating Boarders in Visual Culture (2015) i autorka oko 70 studija u naučnim časopisima i tematskim zbornicima. Pored tekstova posvećenih slikama iz evropskih zbirki u muzejima Srbije, jevrejskom identitetu i prezentaciji, posebnu cjelinu čine tekstovi o kulturi i umjetnosti Boke Kotorske. Oni analiziraju koncepte i fenomene koji su oblikovali svete slike, slikane i skulpturalne programe, urbanističke cjeline i sakralnu topografiju ove regije, kao i njihove ideatore i kreatore (Andrija Zmajević, Blažena Ozana Kotorska, → Tripo Kokolja). Ističu se studije o portretima crnogorskih vladara, u kojima proučava vizualizaciju državničkih identiteta Petra II i Danila I Petrovića Njegoša u političkom kontekstu i u okviru evropskih strategija vladarske prezentacije, tumačeći ih kao okosnice konstituisanja crnogorske države u XIX v.