Burato, Tomaso (Burato (Buratović), Tommaso Giovanni Marin), hrv. fotograf (Dubrovnik, 27. III 1840 – Zadar, 17. I 1910). Fotografsku djelatnost započeo je u rodnom gradu, krajem šezdesetih godina XIX v., a nastavio u Zadru prije 1873. U Padovi je studirao hemiju i farmaciju. Pola vijeka snimao je ljude, reprezentativne građevine i spomenike dalmatinskih gradova, pejzaže i društvena zbivanja, slijedeći nova dostignuća u fotografiji. Otvorio je Prvi zavod u Dalmaciji za fotomehaničku štampu, a krajem 1894. počeo je izdavati i štampati vlastite razglednice. Povodom udaje knjaževe kćerke Jelene, obratio se knjazu Nikoli sa molbom da fotografiše princezu. U zbirci → Narodnog muzeja Crne Gore na Cetinju do sada nije identifikovan njegov rad sa tog događaja, ali u Fondu postoje tri njegove fotografije, nastale u to vrijeme: portreti Krsta Mašanova Petrovića Njegoša, episkopa Nikodima iz 1895. i lik Vojinovića. Njegovu djelatnost nastavile su supruga Đanina (do 1913) i kćerka Vičenza (do 1922). Burato je pratio savremena kretanja u evropskoj fotografiji, učestvovao na izložbama, među kojima se izdvajaju one nagrađivane u Trstu (1871), Beču (1873) i Svjetska izložba u Parizu (1878). Odlikovan je Carskom medaljom Zlatnog krsta s krunom i imenovan 1876. za carskog i kraljevskog dvorskog fotografa. Bio je član Francuske akademije od 1878, udruženja „Societa Fotografica Italiana” i učesnik Nacionalnog kongresa italijanskih fotografa u Firenci (1899).