Zdravković, Radmilo, srp. arhitekta (Kragujevac, 1912 – Priština, 1992). Diplomirao je arhitekturu na Tehničkom fakultetu Univerziteta u Beogradu (1937). Radio je kao inženjer u Timočkoj diviziji (1939–1941). Na arhitektonskom odsjeku Tehničkog fakulteta u Sofiji predavao je nakon oslobađanja iz njemačkog zarobljeništva (1943–1946). Radni angažman nastavio je u preduzeću „Elektroistok”, Beograd (1946–1949); Projektnom birou NR Srbije, Beograd (1949–1951); Projektantskom zavodu NRCG, Titograd (1951–1962); Jugoslovenskom građevinskom centru, Beograd (1963–1977). Zdravković dolazi u Crnu Goru kako bi nastavio rad arh. → Vujadina Popovića, koji je u poslijeratnom periodu postavio urbanističku i arhitektonsku matricu Podgorice. Uvažavajući Popovićeve graditeljske principe modernističke monumentalnosti, sklada i odmjerenosti, izvodi nekoliko projekata u Podgorici: zgrada Izvršnog vijeća NRCG (1958) – sada zgrada ministarstava, Bulevar Stanka Dragojevića; zgrada Elektroprivrede, Bulevar Sv. Petra Cetinjskog (1959); dvije stambene zgrade naspram Spomenika Jovanu Tomaševiću; upravna zgrada Pošte, Stara varoš; zgrada Pošte u Budvi (1951–1962). Ostali izvedeni projekti: objekti vojnog karaktera Timočke divizijske oblasti (1939–1941) – zgrada divizije, vojna bolnica, magacini u Zaječaru, Paraćinu, Knjaževcu; devet objekata u Sofiji (1943–1946) – bioskop, barovi, restorani; stambene zgrade u Beogradu, Novom Sadu, Nišu, Skoplju, Prijepolju (1949–1951).