Vučenović, Svetislav, srp. arhitekta-konzervator (Beograd, 14. X 1928 – Beograd, 6. X 2013). Diplomirao je na AF Univerziteta u Beogradu (1954). Kao student, radio je u ekipi profesora → Đurđa Boškovića na istraživanju Starog Bara. Specijalistička znanja iz oblasti urbane i arhitektonske konzervacije stiče na Urbanističkom institutu Univerziteta u Parizu (1960), u ICCROM-u i na AF u Rimu (1968–1969). Radni angažman: Savezni institut za zaštitu spomenika kulture (1954–1963); ZZSK grada Splita (1964–1968), gdje je radio na istraživanju istorijskog jezgra Splita i metodologiji stvaranja dokumentacije; ZZSK grada Beograda (1968–1988), gdje je primjenjivao stečena iskustva i metodologiju rada pri izradi studija zaštite i konzervaciji urbanističkog i arhitektonskog nasljeđa gradskog jezgra, i projekima obnove više kulturnih dobara. Nakon zemljotresa 1979. učestvovao je u obnovi graditeljskog nasljeđa Boke i Dubrovnika (1980–1990). Sa ekipom RZZSK-a Srbije rukovodio je poslovima izrade stilsko-hronoloških analiza stambene arhitekture Kotora i izradio Metodologiju obnove istorijskog jezgra Kotora. Rukovodio je i proučavanjem urbane geneze i graditeljskog nasljeđa Herceg Novog i Risna, svjetske baštine Kotora u cjelini i studijama zaštite Prčanja i Stoliva. Kao predavač po pozivu, od 1968. predaje na postdiplomskim studijama organizovanim za graditeljsko nasljeđe na Sveučilištu u Zagrebu – Odsjek u Splitu. Izvedeni projekti u Crnoj Gori: studije zaštite za Kotor, Risan, Prčanj, Stoliv, Herceg Novi. Stručni radovi S. Vučenovića, proizašli iz proučavanja bogatog graditeljskog nasljeđa Boke, objavljivani su u zborniku → Boka, počev od 1988. Istraživanja o graditeljstvu Kotora objavio je u sveobuhvatnom monografskom izdanju iz 2012. Značajnija djela: S. Vučenović, Urbane celine spomeničkog značaja, Beograd, 1963; S. Vučenović i dr., Obnova Dubrovinka, Dubrovnik, 1989; S. Vučenović, Urbana i arhitektonska konzervacija, Beograd, 2004; S. Vučenović, Graditeljstvo Kotora, Kotor, 2012. Dobitnik je više nagrada i priznanja za primjenu konzervatorskih principa i doprinos unapređenju metodologije proučavanja i revitalizacije urbanističkih cjelina kulturno-istorijskog značaja.