Viđen, Ana, vajarka (Dubrovnik, 1931). Supruga vajara → Nikole Kolje Milunovića. Završila je → Umjetničku školu u Herceg Novom. Diplomirala je 1954. na ALU u Beogradu, gdje je završila postdiplomske studije 1961. Bila je stipendista grčke vlade na jednogodišnjoj specijalizaciji u Atini. Njen likovni opus obuhvata: vajarska djela, crteže, slike i keramiku. Skulpture realizuje u kamenu, metalu, drvetu, terakoti. Njene rane radove karakterišu asocijacije na fosilne ostatke i stilizovane arhetipske figure (Ženski portret, 1957). Na vajarskim djelima nastalim šezdesetih godina preorijentisala se na apstraktne oblike čistih, svedenih formi (Inscription/profile, 1969). Na kompaktnom jezgru snažnog unutrašnjeg energetskog naboja interveniše reljefnim formama dekorativne razuđenosti (Multipled Form, 1980), arhitektonskim strukturama, kojima postiže slojevitost fakture, raslojavanjem i igrom ritmalnih ureza ili pukotina u/na koje aplicira materijale koji se izdvajaju svojom strukturom i koloritom. Pored kamerne, radi monumentalne skulpture u slobodnom prostoru: Prilep (četiri skulpture u parku); Danilovgrad (Spomenik Petru I Petroviću i skulptura u parku Likovne kolonije); Dubrovnik (skulptura u parku). Samostalne izložbe: Atina, Beograd, Amsterdam, Hag, Podgorica, Dubrovnik, Pariz, Kikinda. Učestvovala je na brojnim vajarskim kolonijama i simpozijumima. Izlagala je na mnogim grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Nagrade: Nagrada mladih stvaralaca Crne Gore (1953); Specijalna nagrada na Bijenalu jugoslovenske skulpture (1973); Nagrada ULUS-a na Prolećnoj izložbi, Beograd (1974); Nagrada Hercegnovskog zimskog salona (1983); Nagrada za Spomenik Petru I Petroviću, Danilovgrad (1983); Nagrada za skulpturu u slobodnom prostoru „Prostor” (1984); nagrada na Internacionalnom bijenalu minijature, Gornji Milanovac (1990, 1992); nagrada na Oktobarskom salonu, Beograd (1992).