Sindik, Miljenko, slikar, likovni pedagog (Tivat, 1930 – Tivat, 11. X 2008). Sa → Antonom Peanom ubraja se u prve školovane tivatske slikare. Završio je → Umjetničku školu u Herceg Novom (1950) i VPŠ na Cetinju, grupa za likovno obrazovanje. Radio je kao nastavnik likovnog vaspitanja na PA u Nikšiću. Studijski je boravio u Francuskoj (kao stipendista Fonda „Moša Pijade”), Italiji, Engleskoj, Holandiji, Austriji, Španiji, Čehoslovačkoj, Grčkoj, SSSR. Predjeli Boke i njeno plavetnilo prepoznatljivost su i karakteristika Sindikovog slikarstva. Primorski motivi, Tivatski zaliv, vrše, trabakule, galebovi, Tre sorelle, mrtva priroda, ali i kanjon Pive i uopšte priroda, njegove su tematske preokupacije. Ponekad „klesane”, skulpturalne forme grade čvrste kompozicije prepoznatljivih bokeških ambijenata. Ovo slikarstvo impresionistički nostalgično, strukturalno uravnoteženo, oprostoreno sjećanje, prozračne game u plavim prelazima, akcentima i nijansama, s primjesama žute i zelene, na razmeđi urušenih gradova (poput srednjovjekovnog Bobovca), kamenih predjela i ribarskih mreža, zrači svjetlošću mediteranskih lazura i mističnom poetikom prizora. Izlagao je na više desetina samostalnih i kolektivnih izložbi. Samostalne izložbe: Tivat, Nikšić, Titograd, Kotor, Trebinje, Herceg Novi, Dubrovnik, Budva i dr. Kolektivne izložbe: Nikšić, Beograd, Herceg Novi, Cetinje, Kairo, Aleksandrija, Tunis, Ankara. Nagrade i priznanja: Nagrada oslobođenja Nikšića „18. septembar” (1975); Orden rada sa zlatnim vijencem (1975); Priznanje Saveza likovnih pedagoga Jugoslavije (1978); Nagrada SIZ-a osnovnog obrazovanja, Nikšić (1979); Priznanje Udruženja likovnih pedagoga Crne Gore (1981). Zvanje „zaslužni likovni pedagog Jugoslavije” dobio je 1982. Pored slikarstva i pedagoškog rada, bavio se dizajnom, scenografijom i publicistikom. Jedan je od osnivača grupe „Nikšić”, koja je djelovala u periodu 1958–1965, i likovnog udruženja „Tivat”. Bio je član ULUCG-a i SLUJ-a od 1957. Jedan je od osnivača Udruženja likovnih pedagoga Crne Gore.