Radulović, Milovan Miki, slikar, likovni pedagog (Nikšić, 7. XI 1947). Završio je PA u Nikšiću, grupa Likovno vaspitanje. Diplomirao je slikarstvo na FLU u Beogradu 1977, u klasi prof. Miloša Bajića. Magistrirao je na istom fakultetu 1980, u klasi prof. Radenka Miševića. Pripadao je umjetničkoj grupi „Generacija 9” (→ Likovne grupe). Bio je profesor likovnog vaspitanja u gimnaziji u Nikšiću. Bavi se slikarstvom, akvarelom i crtežom. Ruralni pejzaž rodnog kraja, više snolik nego geografski prepoznatljiv, pojavljuje se kao pastoralni mizanscen na kome se odvijaju misteriozne scene iz djetinjstva, provučene kroz filtere sjećanja i fantazije. Životinje, kuće, ljudske i mitske figure, oskudno rastinje, svedeni na simbol, uvode posmatrača u začarani svijet u kome se prepliću dječiji doživljaji, uspomene, onirično, nevidljive sile, narodna predanja i praznovjerice (ciklusi Jutro, Kućišta, Čekanje, Dvorište). Njegov umjetnički izraz pripada stilizovanom ekspresionizmu sa elementima nadrealizma i blagom notom naive. Slike karakteriše izvjesna narativnost, lirski štimung sa šagalovskim zakonima poetske nužnosti, hladna gama, valeri i jake konture. Suzdržani kolorit se kreće od tamnih, crnih i sivih tonova do bijelih, sa akcenitima plave, oker, crvene i sivozelene. Potez je intuitivan, kratak, gestualan, a naročitu prefinjenost radovima daju lazurno slikane, plošne mrlje, koje potenciraju snoliku atmosferu. Nakon 2000. umjetnik ostaje dosljedan prepoznatljivoj poetici, ali se formalni izraz mijenja zadobijajući elemente lirske apstrakcije, a ikonografija usložnjava. Izrazita gestualnost, topli kolorit, naglašena svjetlost i atmosfera vedrine odlikuju njegove novije radove (Jutro, ulje na platnu, 2007). Imao je preko 30 samostalnih izložbi, od kojih su značajnije one u: Nikšiću (1972, 1986, 2000, 2002, 2006, 2014, 2018); Beogradu (1980, 1986); Titogradu/Podgorici (1983, 1984, 1987, 1996, 2001, 2003, 2006, 2008, 2009, 2012, 2014, 2019); Pančevu (1987); Rijeci (1987, 1988); Trstu (1988); Baru (1992, 2010); Herceg Novom (1998, 1999, 2011, 2019); Tivtu (2004); Kotoru (2005); Petrovcu (2010). Učestvovao je na preko 200 grupnih izložbi u Crnoj Gori i inostranstvu. Dobitnik je Otkupne nagrade na Septembarskom likovnom salonu, Nikšić (1981, 1982. i 1983); Nagrade za slikarstvo na XVI Cetinjskom salonu jugoslovenske likovne umjetnosti „13. novembar”, Cetinje (1982); II nagrade za crtež na izložbi „Savremeni crnogorski crtež mladih”, Podgorica (1983); Nagrade Hercegnovskog zimskog salona (1983); Otkupne nagrade na izložbi ULUCG-a, Podgorica (1984); Velike plakete „Zlatno pero”, Beograd (1985); Nagrade oslobođenja grada Nikšića (2003); Nagrade „Milunović, Stijović, Lubarda”, ULUCG, Podgorica (2011). Član je ULUCG-a od 1977.