Radonjić, Nikola, vajar (Titograd, sada Podgorica, 25. IV 1986). Diplomirao je 2008. na → Fakultetu likovnih umjetnosti Univerziteta Crne Gore na Cetinju, u klasi prof. → Milivoja Miška Babovića, odsjek Vajarstvo. Magistrirao je 2011. na istom fakultetu. Opredijelio se za vajarske forme – bareljefe i reljefe. Rjeđe radi slobodnu skulpturu (Stijena Svetog Valentina kao spomenička skulptura). Formalno uporište nalazi u antičkim i gotičkim djelima, a spiritualno nadahnuće, koje se temelji na hrišćanstvu, povezuje sa filozofijom egzistencijalizma. Obezličene figure, torza antičkih proporcija, tijela deformisana ili u stanju raspadanja, lica kao maske samrtnika, definisane ekspresivnim realizmom – naturalizmom, govore o prolaznosti i apokaliptičnom usudu čovječanstva (Čistilište, Zidanje pakla, Tron razuma). Pored terakote i poliestera, koristi boju (zelena, plava, boja rđe...). Na posljednjim radovima prisutna je dekorativna nota (ornamentalne šare kao duborezi). Na crno-bijelim crtežima potencira ekspresivnost linije, dok na kolorisanim (pozadina) prenosi svoja vajarska iskustva: statičnost, voluminoznost i motivski sadržaj – figuraciju (portretnog i spomeničkog karaktera), na koju interveniše apstrahovanim elementima kojima otvara prostor nadrealnim promišljanjima. Izlagao je na više samostalnih izložbi: Podgorica, Tivat, Petrovac, Nikšić. Učestvovao je na selektivnim i grupnim izložbama u zemlji (Crnogorski likovni salon „13. novembar”, Cetinje, 2016) i inostranstvu: Teksas (SAD), Sarajevo, Tuzla, Mec (Francuska). Dobitnik je Godišnje nagrade za crtež FLU, Cetinje (2006). Član je ULUCG-a od 2010.