Praskvica kod Svetog Stefana, manastirska crkva Sv. Nikole, arhitektura, freske, anonim (XV–XVII v.). Bez obzira na indicije da se utemeljenje Manastira Praskvica dovodi u vezu sa starijim vremenskim periodima, pouzdano osnivanje manastira vezuje se za ktitora Balšu III Stracimirovića. On je sa „vlastelom svojom” sagradio glavnu Crkvu Sv. Nikole (1413). U znak odmazde na oružani bunt Paštrovića protiv novog zavojevača plemena, novi vlastodršci Francuzi porušili su crkvu i uništili manastirsku arhivu i knjige. Nakon toga, kada su se stekle povoljnije prilike, Paštrovići su 1847. obnovili glavnu Crkvu Sv. Nikole. Manastirski kompleks čine dvije crkve – Sv. Nikole i Sv. Trojice, konaci i zgrade manastirske ekonomije. Glavna crkva je jednobrodna građevina pravougaone osnove sa polukružnom apsidom na istoku, trodjelnim zvonikom na zapadnom pročelju i osmostranom kupolom bez postolja, sagrađena na pandatifima. Obnovitelji glavne crkve zadržali su očuvane ostatke hrama, sjevernu pjevnicu i dio sjevernog zida. Pedesetih godina XX v. u njoj su otkrivene freske, u kapeli – pjevnici sa sjeverne strane naosa. One prikazuju poprsja pojedinačnih figura svetitelja na svodnim zakrivljenjima i slikanu ornamentalnu dekoraciju na vertikalnim zidovima pjevnice. Na istočnom dijelu svoda predstavljeni su u stojećem stavu Sv. ratnici – Dimitrije i Đorđe. Kao pandan njima, na zapadnom dijelu svoda, prikazane su četiri figure Sv. ratnikâ odjevenih u monašku odjeću i sa mučeničkim krstom u ruci. U tjemenu svoda naslikana su tri lika: Hristos Emanuel, prorok David i prorok Solomon. Lijevo i desno od prozora na sjevernom zidu prikazani su dopojasni likovi svetitelja, zapadno nepoznata svetiteljka, a istočno od prozora đakon Stefan sa kamenom u ruci – simbolom njegove mučeničke smrti. Ovaj sloj fresaka naknadno je proširen novim otkrićem, zapadno i istočno od ovog na sjevernom zidu naosa, gdje su prikazani likovi Sv. Save i Sv. Simeona, Jovana Milostivog i jednog arhijereja. Ovo slikarstvo pripada ruci nepoznatog majstora ranije otkrivenih fresaka koje su, po svoj prilici, nastale u XVII v. U drugom istraživačkom navratu otkrivene su freske ovog majstora i u lučnim nišama. Takođe, u nekadašnjoj trpezariji starog manastirskog konaka, na prvom spratu, sačuvani su fragmenti fresaka Sv. Save i Sv. Simeona, koje su istih karakteristika kao i živopis u pjevničkom prostoru. Druga crkva – Sv. Trojice, nalazi se na platou poviše glavne na groblju, takođe je pravougaone osnove i sa polukružnom apsidom i jednodjelnim zvonikom na zapadnom pročelju. Ona je produžena i proširena uvećanjem priprate. Posjeduje slikarstvo u starijem, istočnom dijelu iz 1681, a izveo ga je zograf → Radul i njegov pomoćnik Dimitrije.