Popović, Miomir Mišo, slikar, likovni pedagog (Priboj, 28. VII 1929 – Pariz, 13. I 2010). Završio je gimnaziju u Beranama, FF i ALU u Ljubljani i Beogradu, u klasama profesorâ R. Debenjaka, C. Sokić i → Mila Milunovića. Radio je kao profesor u Beranama. Likovno se usavršavao u Parizu i Londonu (1960). Rane radove, kojima pripadaju zavičajni pejzaži (Tivran, Klisura), mrtve prirode i upečatljive fizionomije ljudi zapaženih u mimohodu (Prodavac lubenica), radi u ekspresionističkom maniru, snažnim gestom i pastoznim nanosima boje. U Parizu, u kojem živi od 1962, njegov ekspresionizam sa plastično-pikturalnog sloja prenosi se na prostore unutrašnjeg sadržaja. Slika i crta ljude velegrada, koje je život oblikovao kao depersonalizovane transparentne kreature ili sjenke zatvorene u svom introvertnom svijetu (Čovjek sa šeširom, Vratar, Kvazimodo). Oni predstavljaju dio sistema u kojem zanimanja i fizičke osobenosti oblikuju individualni, unutrašnji personalitet ljudi. U realizaciji radova prisutni su elementi pop-arta. Imao je 16 samostalnih izložbi u: Podgorici, Beranama, Beogradu, Parizu, Luksemburgu, Minhenu, Lušonu (Francuska), Belgiji. Izlagao je na više od stotinu izložbi u: Crnoj Gori, Srbiji, Makedoniji, Francuskoj, Švajcarskoj, Kanadi. Nagrade: Velika nagrada Ministarstva za kulturu Jugoslavije (1960); Otkupna nagrada grada Beograda (1955); Nagrada Galerije „Dunkan”, Njujork (1963); Srebrna medalja sa diplomom, Nica (1969, 1970); Zlatni trofej sa diplomom, Kan (1971); Velika nagrada kraljice Pirineja, Lušon, Francuska (1978); III nagrada Akademije Lutecija, Pariz (1979); Nagrada „21. jul”, SO Berane. Njegov legat nalazi se u Polimskom muzeju u Beranama. Bio je član ULUCG-a od 1957.