Papović, Branko Papo, slikar (Nikšić, 5. X 1951 – Pariz, 27. X 2015). Završio je FLU u Beogradu. Od 1980, kada je dobio stipendiju francuske vlade, živio je i radio u Parizu. Pripadao je neformalnoj likovnoj grupi „Generacija 9” (→ Likovne grupe). Svoja likovna traženja izražava slikom i crtežom. Na ranim radovima slika mrtve prirode tamnim koloritom i kubističkim pomjeranjem plastičkih struktura; asocijativne i mimetičke forme i figure/likove nadahnute Bejkonovim ekspresionističko-oniričkim slikarstvom. Pozadinu definiše geometrijskim površinama sa detaljima koji situiraju predmetni sloj slike u eksterijer ili enterijer. Radi u ciklusima. U ciklusu Pejzaži slika pariske trotoare, zapravo otpatke na njima, dok ciklus Totemi posvećuje kostima (uginulih ptica i životinja) sa zvučnim akordima crvene boje. U ciklusu Raspeće ili Ikar na velikim fomatima predstavlja uginulog goluba, koji se kao asocijativna crna forma ocrtava u plavetnilu nebeskog beskraja. Kao slikar, nalazi ljepotu i uzbudljivost u predmetima koji su obavijenu misterijom smrti i propadanja. Izlagao je samostalno i grupno u Crnoj Gori, Francuskoj i Italiji. Nagrade: Velika nagrada Fonda Rista i Bete Vukanović, Beograd (1978); Nagrada za crtež ALU, Beograd (1979); I nagrada za crtež Septembarskog likovnog salona, Nikšić (1982). Bio je član ULUCG-a od 1984.