Noc Martini, Đerđ (Noc Martini, Djerdj), slikar, likovni pedagog (Štoj, Ulcinj, 11. I 1945 – Podgorica, 19. IV 2012). Završio je PA u Nikšiću, odsjek Likovno vaspitanje, u klasi prof. → Nikole Gvozdenovića Gvozda. Diplomirao je 1972. na ALU u Beogradu, odsjek Slikarstvo, u klasi prof. Đ. Bošana. Studijski je boravio u Grčkoj, Španiji, Holandiji, Njemačkoj, Francuskoj, Čehoslovačkoj, Belgiji, Italiji, Rusiji, SAD, Austriji, Albaniji. Bavio se pedagoškim radom. Bio je direktor OŠ „Maksim Gorki” u Podgorici. Slikar mediteranskog podneblja. Njegov rani slikarski opus klasične orijentacije inspirisan je ambijentalnim okruženjem, svijetom podmorja, portretima prisnog karaktera sa notom lirske topline i likovima gorštaka na kojima akcenat stavlja na fizionomske osobenosti tipskog karaktera. Na slikama intimnog doživljaja svakodnevice osjeća se diskretan iskorak prema ekspresionističkom izrazu. Kolorističke forme čistih obrisa i linearne preciznosti postavlja u kompozicijske cjeline u kojima se harmonizuju asocijativno i apstraktno. U njima se više naslućuje nego vizuelno percepira prisustvo pejzaža, enterijera, mrtve prirode (ribe, rakovi i dr.). Na slikama koje realizuje ikoničnim i apstraktnim formama dominiraju plava i crvena, boje mora i mediteranske „vatre” (Kompozicija, 1995). Hromatske strukture zasnovane na kontrapunktovima ravnih i fakturnih površina definiše kontrolisanim gestualnim potezima. Samostalne izložbe: Herceg Novi, Trebinje, Ulcinj, Titograd/Podgorica (posth. retrosp. Umjetnički paviljon, 2016). Učestvovao je na više kolektivnih izložbi. Nagrade: Otkupna nagrada Republičkog sekretarijata za prosvjetu, nauku i kulturu (1980); nagrada na tradicionalnoj izložbi „Likovni umjetnici svome gradu”, Titograd (1987); Nagrada „19. decembar”, Podgorica (1995). Bio je član ULUCG-a od 1978, u kojem je obavljao dužnost predsjednika, potpredsjednika i predsjednika Umjetničkog savjeta.