Mitrović, Slobodan, arhitekta (Budva, 8. IX 1944). Diplomirao je 1971. na AF Univerziteta u Beogradu. Radio je na raznovrsnim projektima – od arhitekture, enterijera, primijenjenih umjetnosti, preko muzejskih ekspozicija, grafičkog dizajna, kulturne baštine, do marketinga i društveno-strukovnog angažmana. U periodu 1967–1972. bio je saradnik u ateljeima umjetnika u Beogradu: Nautički salon „Umka”; više butika kože u Beogradu, Zagrebu, Kopru i većim gradovima Jugoslavije; „Teatar u podrumu” u Ateljeu 212; ekspozicija Galenikine farmacije u Beogradu, Varšavi i Moskvi; Muzej revolucije u Beogradu; Jadranski sajam u Budvi. „Energoprojekt” (1974–1975), atelje za enterijer: Hotel „Nil” u Ugandi; Sajam u Lagosu, Nigerija; Satelitski centar u Ivanjici. „Inženjering biro”, Beograd (1975–1985): projekti lakih montažnih sendvič sistema P i P+3 za tržište Jugoslavije; specijalni magacin „Duty free” na Aerodromu Surčin u Beogradu; objekti na vojnim aerodromima u: Zagrebu, Sarajevu, Skoplju, Zadru, Lastovu (Hrvatska); državni reprezentativni objekti za Josipa Broza, u Karađorđevu i Tikvešu kod Osijeka; luksuzna vila „Pevec”, Beograd; arapski restoran „Ali Baba”, Zemun (1981); „Keramika Monteks” iz Nikšića, kreativni direktor ukrasne keramike u Buljarici (1985–2002), umjetnička radionica izrasla je u uzornu fabriku sa 73 majstora i umjetnika; RZZSK Crne Gore, Cetinje – direktor (2003–2007); revizija projekta Starog grada u Budvi (1981–1984); programiranje konzervatorskih poslova na Crkvi Rođenja Bogorodice (Vlaškoj crkvi, 2003), Manastiru Sv. Bogorodice, Šudikova u Budimlju; prva primjena karbonskih vlakana u Crnoj Gori za konstruktivnu sanaciju → Husein-pašine džamije u Pljevljima (2006); Komisija Ministarstva kulture „O stanju spomenika kulture Crne Gore” (2005); revalorizacija Budve i Svetog Stefana (2014). Autor je enterijera: „Žitopromet”, Spuž (pored enterijera, autor vizuelnog identiteta i dizajna ambalaže); Hotel „Blue Star”, Budva (enterijer sa dizajnom namještaja hotelskih soba); objekat Fonda za zdravstvo Crne Gore; adaptacija i enterijer Privredne komore Crne Gore; Gradska kapela u Budvi (1986–2005) i poslovnica „Montenegro Airlinesa”, Podgorica (1999), I nagrade na konkursu. Međunarodni projekti: UNESCO – SUA-Ferara (2005); prezentacija istraživačkog autorskog projekta rekonstrukcije pozorišta „Zetski dom” i CANU (→ Crnogorska akademija nauka i umjetnosti) (2007), separat; EU „Transromanika”, „Evropske romaničke rute – romanika u Crnoj Gori”, Ljubljana, 2006. Značajniji radovi: Grad-Teatar-Grad, monografija, 1997; „TOP TEN deset najljepših palata Crne Gore”, Explorer, 2010; desetine stručnih tekstova i TV emisija; scenario za jednosatnu emisiju o arh. Josipu Sladeu; Arhitekt Josip Slade Šilović, Graditeljska djela u Knjaževini Crnoj Gori 1877–1900, monografija, izdavači NZCH Zagreb i MORT Podgorica, 2019. Izložbe: Svjetski trijenale male keramike, Zagreb (1990–1993); Beogradska nedelja arhitekture „BINA 2010”; „Kulturni pejzaž Budve”, Muzej Budve (2016). Scenograf je za pozorišnu predstavu „Princeza Ksenija od Crne Gore” (1993). Dobitnik je Nagrade Privredne komore Jugoslavije (1992), koju je odbio u znak protesta protiv rata, kao i Nagrade „Božidar Milić” za monografiju Arhitekt Josip Slade Šilović u kategoriji Kritičko-teorijski tekst (2021). Francuska izdavačka kuća „Les éditions Arts et Images du Monde” svrstava Mitrovića u Les Artistes et Maîtres du XX siècle u Kolekciji novogodišnjih čestitki za Evropu 1990.