Lalošević, Ilija, arhitekta-konzervator, univerzitetski profesor (Kotor, 6. VI 1961). Diplomirao je 1985. na AF Univerziteta u Beogradu, gdje je magistrirao 1999. i doktorirao 2005. Specijalizaciju „Arhitektonska konzervacija” završio je u Međunarodnom centru za studije zaštite i restauracije kulturnih dobara – ICCROM, Rim (1990). Dobitnik je Fulbrajtove stipendije za boravak na Univerzitetu Pensilvanije u Filadelfiji (SAD), gdje je završio postdoktorske studije (2007). Radna angažovanja: Opštinski zavod za zaštitu spomenika kulture, Kotor (1985); RZZSK Cetinje (1986–1999); RZZSK Kotor, direktor (1999–2004), naučni savjetnik (2004–2007); Građevinski fakultet UCG (2002–2006), predavač na predmetima Istorija arhitekture i Rekonstrukcija i revitalizacija; → Arhitektonski fakultet Univerziteta Crne Gore: predavač (od 2006), prodekan za međunarodnu saradnju (2010–2015), prodekan za nauku (od 2018). Izvedeni projekti: sanacija Crkve Sv. Petra i Pavla, Risan (1986); sanacija i rekonstrukcija Doma kulture, Perast (1990) i Manastira Podlastva, Grbalj (1997) (→ Podlastva u Grblju, manastir) i dr. Učesnik je mnogih kongresa, seminara i naučnih skupova u zemlji i inostranstvu. Učestvovao je u izradi projekata iz oblasti zaštite, revitalizacije i proučavanja graditeljskog nasljeđa. Autor je brojnih stručnih, naučnih i monografskih radova. Značajniji radovi: Fortifikacijska arhitektura Boke Kotorske venecijanskog perioda (XV–XVIII vijek), monografska izdanja UCG, Podgorica, 2016; Mletački lazareti Boke Kotorske, HAZU, Zadar, 2017. Autor je izložbe „Obnova graditeljske baštine Kotora 1979–1999”, Kotor, 1999. Autor je scenarija i teksta za film „Nasljeđe koje obavezuje” (režija R. Cerović). Dobitnik je Nagrade „21. novembar” Opštine Kotor (2018), za doprinos zaštiti i proučavanju kulturne baštine i upisu kotorske tvrđave na Listu UNESCO-a. Bio je član Vijeća za prirodne i tehničke nauke Senata UCG (2009–2012). Član je Nacionalne komisije za saradnju sa UNESCO-om.