Crkva Sv. Tome, Obožavanje krsta, parapetna ploča, XI–XII v., Gradski muzej „Mirko Komnenović“, Herceg Novi

Crkva Sv. Tome, fragment očuvanog slikarstva, XI–XII v., Gradski muzej „Mirko Komnenović”, Herceg Novi

Kuti kod Herceg Novog, Crkva Sv. Tome, arhitektura, skulptura, slikarstvo, anonim (XI v. – početak XII v.). O nastanku crkve nema sačuvanih istorijskih izvora. Na osnovu toponima Dragomir, iznad Zelenike kod Herceg Novog, pretpostavljalo se da ju je podigao Dragomir, stric kneza Vladimira, koji je upravljao Travunijom i koji je, prema Ljetopisu Popa Dukljanina, poginuo na ostrvu Sv. Gavrilo 1018. Postoji mišljenje da je datovanje crkve u početak XI v. previše rano, ali da bi se mogla vezati za sjećanje na Dragomira, koji je mogao biti sahranjen u njenoj blizini. Crkva je jednobrodna, sa apsidom iznutra polukružnom, a spolja četvrtastom. Dva para pilastara, koji formiraju potporne lukove, dijele unutrašnji prostor na tri traveja. Na sjevernom i južnom zidu niz polukružnih niša raščlanjuju unutrašnji prostor. Fasade su oživljene lukovima i lezenama. Crkva je bila zasvedena poluobličastim svodom, nadvišenim kubetom, dok je krov bio od kamenih ploča. Zidovi crkve, sačuvani do visine i do 4 m, zidani su kamenim kvaderima. Na južnom zidu vidljive su poznije intervencije. Arhitektonsko rješenje crkve slično je sa Sv. Petrom u Priku kod Omiša i Sv. Mihailom u Stonu (→ Ston na Pelješcu, Crkva Sv. Mihaila). Datuje se u sredinu XI v. Od oltarske pregrade crkve sačuvana je jedna parapetna ploča, arhitrav od druge, četiri tesanika koja su služila kao postolje ikonostasa, nekoliko fragmenata stubića i nedekorisanih greda. Na parapetnoj ploči predstavljena je scena Obožavanja krsta. Centralni dio zauzima veliki krst sa tročlanom pletenicom. Sa obje strane krsta su dva anđela u poluprofilu, u slobodnom pokretu, sa poluraširenim krilima. Dobro su proporcionisani, a draperije su im usklađene sa pokretima tijela. Ispod krakova krsta simetrično su predstavljena dva orla, okrenuta prema krstu. Na arhitravu je tročlana lozica, koja obrazuje četiri kružna polja, u kojima su predstavljene ptice i zmijolike životinje. Figuralna predstava nagovještava romaničku umjetnost, pa se parapetna ploča datuje u kraj XI i početak XII v. U šutu u crkvi pronađeno je nekoliko fragmenata fresko-slikarstva sa predstavama svetiteljskih glava i draperija, ruke s knjigom i više neidentifikovanih predstava. Stilske karakteristike fragmenata, lijepo modelovana lica, krupne oči, draperije sa geometrijskim i vegetabilnim ukrasima, korišćenje svijetle oker boje, maslinastozelene i ciglastosmeđe, ukazuju na početak XII v. i uticaj vizantijskog slikarstva. Fragmenti kamene plastike i očuvanog slikarstva iz crkve čuvaju se u Gradskom muzeju „Mirko Komnenović” u Herceg Novom.

Literatura: M. Crnogorčević, „Arhitektonski fragmenti na Prevlaci”, Starinar, 1 (1890), 22–29; J. Kovačević, I. Pušić, „Iskopavanja na ruševinama crkve Svetog Tome u Kutima – Boka Kotorska”, Arheološki pregled, 1 (1959), 156–159; J. Kovačević, „Od doseljavanja Slovena do kraja XII vijeka”, Istorija Crne Gore, I, Titograd, 1967; Ljetopis Popa Dukljanina, uvod, prevod i komentar S. Mijušković, Titograd, 1967; I. Pušić, „Crkva sv. Tome u Kutima”, Zograf, 17 (1986), 73–77; P. Mijović, Tipologija crkvenih spomenika Crne Gore, Podgorica, 1996; I. Pušić, Preromanička umjetnost na tlu Crne Gore, Podgorica, 2006, 32–34; R. Vujičić, Srednjovjekovna arhitektura i slikarstvo Crne Gore, Podgorica, 2007, 55–57, 80–81; N. Jakšić, „Srednjovjekovno kiparstvo do zrele romanike”, Zagovori svetom Tripunu. Blago Kotorske biskupije. Povodom 1200. obljetnice prijenosa moći svetoga Tripuna u Kotoru, ed. R. Tomić, Zagreb, 2009, 82–89; A. Čilikov, „Likovna umjetnost u doba Vojislavljevića”, Vojislavljevići, Zbornik radova, Cetinje – Podgorica, 2015, 81–93.

T. Koprivica