Đurić, Božidar Boško, slikar-autodidakt (Cetinje, 17. IV 1930 – Zadar, 21. VIII 2011). Brat slikara → Miodraga Dada Đurića. Bavio se slikarstvom i crtežom. Njegov opus, inspirisan zavičajnim podnebljem Cetinja, pripada figurativnoj postnadrealističkoj tradiciji. Izgradio je autentičan stil kome je, sa malim motivskim i morfološkim modifikacijama, ostao dosljedan tokom čitavog stvaralačkog perioda. Karakteristične pregnantne plastičke metafore odraz su unutrašnje prirode kako organskog, tako i oniričkog svijeta. Epska metafizika i slikovitost detalja u fantazmagoričnim, minuciozno rađenim, kompozicijama sadejstvuju, ostavljajući utisak nekontrolisanog bujanja i kontinuirane metamorfoze formi (Začetak velikog leptira, 1965; Stanovnici Đinovog brda). Samostalne izložbe: Zadar, Cetinje, Zagreb, Hof (Njemačka), Frankfurt, Bajrojt (Njemačka), Rijeka, Toronto, Beograd, Bolonja, Split, Zemun, Pula, Podgorica. Učestvovao je na brojnim kolektivnim izložbama. Nagrade: I nagrada Likovnog salona „13. novembar”, Cetinje (1967); Nagrada Zadarskog salona (1968); Otkupna nagrada Likovnog salona „13. novembar”, Cetinje (1974).

Izvori: J. Ricov, „Lettera dalla Jugoslavia”, D'Ars Agency, anno VI, No 4, Milano, 1964, 110; A. Travirka, pred. kat. Crteži i bakropisi 1967–1977, Moderna galerija Narodnog muzeja Zadar, 1977; A. Travirka, pred. kat. Crteži, „Pinki” galerija, Zemun, 1990; B. Franceschi, pred. kat. Božidar Đurić, crteži 1984–1988, Galerija „Miroslav Kraljević”, Zagreb, 1990.

Lj. Karadžić