Đuričković, Željko, vajar, likovni pedagog (Titograd, sada Podgorica, 21. VI 1966). Završio je 1995. → Fakultet likovnih umjetnosti Univerziteta Crne Gore na Cetinju, odsjek Vajarstvo, u klasi prof. → Pavla Pejovića, pod čijim je mentorstvom magistrirao 2008. Bavi se pedagoškim radom u Podgorici. Ima zvanje nastavnika-istraživača. U različitim materijalima: drvetu, mermeru (Torzo, 1995), terakoti (Akt, 1993), ledu (Skulptura u ledu, 2008) realizuje skulpture realnog, asocijativnog i aspstrahovanog izraza. Vajarska djela u mermeru i drvetu imaju glatku fakturu, dok u terakoti poštuje prirodna svojstva materije prime, na kojoj harmonizuje oprečne rustične i sofisticirane fakture. U apstraktnim djelima formu svodi na znakovnu jednostavnost. Eksperimentiše sa konstruktivističkim formama – objektima koje definiše elementima geometrijskog minimal-arta (Crveno i crno, 2008). Samostalne izložbe: Galerija „Art”, Podgorica (1997); Galerija Ljetnjikovca „Buća”, Tivat (1999, 2009); Galerija „Centar”, CSUCG, Podgorica, 2008. Izlagao je grupno na brojnim izložbama u Crnoj Gori. Nagrade: nagradno učešće IV saziva Letnje akademije za likovno stvaralaštvo, Vrnjačka Banja (1994); Nagrada za skulpturu, Podgorički likovni salon (1996); I nagrada za skulpturu u ledu, Podgorica (2006). Član je ULUCG-a od 1995.

Literatura i izvor: Lj. Zeković, „Đuričković Željko”, Leksikon crnogorskih umjetnika, 1945–2001, Podgorica, 2001, 65; Lj. Karadžić, pred. kat. Crveno i crno, Galerija „Centar”, CSUCG, Podgorica, 2008.

Lj. Zeković