Crnčević, Gojko, slikar (Crmnica, Bar, 1936 – Kotor, 21. IV 2021). Završio je 1956. ŠPU u Herceg Novom (→ Umjetnička škola u Herceg Novom). Dok je pohađao školu, dizajnirao je plakate za filmove Zle pare, Oro i Šćepan Mali. Studirao je slikarstvo na likovnim akademijama u Ljubljani i Beogradu, gdje je diplomirao 1962. Studijski je boravio u Italiji (1961), Francuskoj (1966) i Austriji (1970). Teme ranih radova, koji su slikani realistički sa naglašenom lirskom tragikom, jesu pejzaži u kojima se pojavljuju figure zgrčene od straha i patnje i zgarišta obasjana svjetlošću kao metaforom utjehe. Oko 1962. radi seriju slika intenzivnih, toplih kolorističkih sazvučja – Domaće ognjište i Pod bremenom, na kojima se oslobađa realizma i približava duhu asocijativnog ekspresionizma. Lirske pejzaže na kojima se pojavljuju putevi kao metafora ljudskih zamršenih, neizvjesnih kretanja i sudbina počinje da radi oko 1967, prelazeći u koloristički ekspresionizam (ciklus Putevi u kamenjaru). Samostalno je izlagao u: Domu JNA, Beograd (1965); Slavonskom Brodu (1969); Modernoj galeriji, Titograd (1970); Studentskom kulturnom centru, Beograd (1973). Od 1963. učestvovao je na izložbama ULUCG-a. Učestvovao je na više kolektivnih izložbi u Zagrebu, Slavonskom Brodu, Titogradu, Nikšiću, Beogradu, Rimu, Bariju, Turneu, Parizu. Član je ULUH-a.
Literatura i izvor: K. Petrović, pred. kat. Gojko Crnčević, Moderna galerija, Titograd, 1970; Lj. Zeković, N. Nikčević, D. Radovanović, M. Dedić, A. Čilikov, „Crnčević Gojko”, Leksikon crnogorskih umjetnika, 1945–2001, Podgorica, 2001, 43.
Lj. Karadžić